Członkowie Związku Emerytów i Rencistów z Brzeska na Zamojszczyźnie  (Jan Pietrusiński)  2020-09-11

W roku 1578 włoski architekt Bernardo Morando podpisał umowę o budowaniu miasta z funkcją obronną na terenie wsi Skokówka. Tworząc projekt nawiązał do tzw. miast idealnych, które charakteryzowały się między innymi przecinającymi się pod kątem prostym ulicami, oraz liniami umocnień na planie siedmioboku. Na środku Rynku Wielkiego o wymiarach 100 X 100 metrów nie przewidział obiektu budowlanego. Mury obronne wielokrotnie, podczas ataków najeźdźców udowodniły swą funkcjonalność. Tylko jeden raz Twierdza Zamość została zdobyta szturmem przez księcia Józefa Poniatowskiego, który odbił ją od Austriaków w roku 1805 przyłączając do Księstwa Warszawskiego. W uznaniu zasług budowniczy otrzymał tytuł szlachecki. Wpisanie zamojskiego Starego Miasta na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1992 roku jest też hołdem dla jego projektanta.

Inicjatorem i inwestorem budowy miasta, od którego pochodzi jego nazwa, był urodzony w 1542 roku Jan Sariusz Zamoyski. Człowiek wielu talentów, w tym filolog i mówca. Pełnił między innymi funkcje sekretarza królewskiego, podkanclerza koronnego, kanclerza wielkiego koronnego Rzeczpospolitej obojga Narodów. W roku 1594 założył i utrzymywał na własny koszt Akademię Zamojską.