Wiadukt kolejowy po wschodniej stronie stacji Brzesko-Okocim
(Zbigniew Stós, Wojciech Wolny)
2020-12-29
Wiadukt kolejowy po wschodniej stronie stacji Brzesko-Okocim W archiwum rodzinnym potomków Antoniego Wolnego, właściciela pałacu, browaru, olbrzymich zabudowań gospodarczych, fabryki kawy w Słotwienie, więcej », znajduje się fotografia zrobiona w 1934 roku. Przedstawia ona wiadukt po wschodniej stronie stacji Brzesko-Okocim (*), w ciągu linii kolejowej Kraków-Lwów, zwanej koleją im. Karola Ludwika. Pierwotny wiadukt nad drogą prowadzącą z Brzeska do Mokrzysk wybudowany w 1856 roku miał konstrukcję kamienno-betonową (drugi plan na zdjęciu). W latach następnych przęsło na kierunku Kraków-Lwów zastąpiono konstrukcją stalową (widoczna na pierwszym planie). Drugie przęsło na kierunku Lwów - Kraków również zostało w następnych latach zastąpione przez identyczną konstrukcję.  Inż. Tadeusz Kałkowski pod wiaduktem kolejowym w Słotwinie, 1934 r. (z arch. Wojciecha Wolnego) Oba przęsła stalowe dotrwały do 2015 roku, kiedy to wiadukt całkowicie przebudowano. Wiadukt przed przebudową (nadesłał Grzegorz Filipek)
|  |  | Widok os strony północnej | Widok od strony południowej | Wiadukt po przebudowie (stan aktualny)
Na zdjęciu, przysłanym przez Wojciecha Wolnego, widać inż. Tadeusza Kałkowskiego (ur. 4 lipca 1899 w Kamionce Strumiłowej, zm. 10 maja 1979 w Krakowie). Po ukończeniu studiów we Lwowie, do wybuchu wojny pracował jako asystent w Katedrze Miernictwa Politechniki Lwowskiej. Po wojnie zasłynął jako popularyzator numizmatyki w Polsce (autor wielu prac). Był redaktorem pisma "Numizmatyk Krakowski" (Kraków od 1958 roku). Był właścicielem cennego zbioru monet. Niestety nie wiadomo, czy w dniu zrobienia zdjęcia inż. Kałkowski odwiedzał Antoniego Wolnego, którego syn Teodor poślubił Jadwigę Kałkowską, jego siostrę, czy był tam służbowo w związku z remontem wiaduktu lub drogi Brzesko-Mokrzyska. Opracował: Zbigniew Stós, Wojciech Wolny
(*) Początkowo nazwa stacji brzmiała Słotwina (obecnie dzielnica miasta - ówcześnie wieś). W okresie międzywojennym nazwę stacji zmieniono na Słotwina-Brzesko. Obecna nazwa funkcjonuje od lat pięćdziesiątych XX wieku.
|