Cmentarz parafialny w Borzęcinie Górnym 1806-1945
(Lucjan Kołodziejski)
2021-05-09
Cmentarz parafialny w Borzęcinie Górnym 1806-1945
Cmentarz parafialny w Borzęcinie Górnym jest najstarszym czynnym miejscem grzebalnym na terenie gminy Borzęcin. W jego granicach mieścić się również cmentarz wojenny nr 270 z okresu I wojny światowej.Pierwszy pochówek miał miejsce 1.04.1806 r. Pochowano wtedy Petronelę Witkównę,zmarłą w pierwszym roku życia. Cmentarz funkcjonuje nieprzerwanie, w miarę potrzeb jest powiększany. Został utworzony na ziemi będącej własnością parafii. Pierwotnie był obsadzony drzewami liściastymi (lipa), a później żywopłotem. Komitet kościelny powziął jednomyślnie uchwałę jednogłośną otoczenia cmentarza parafialnego żywopłotem, /świerkiem –głóg/. Drzewa stojące na placu w drodze licytacji sprzedać,a otrzymane pieniądze ze sprzedaży drzewa użyć na koszta otoczenia i utrzymania cmentarza.Komitet ma się zająć tą sprawą. Komitet zastrzega sobie w tejże uchwale rozszerzenie obecnego cmentarza i upoważnia jednogłośnie Wielmożnego Ks.Kanonika Józefa Oświecimskiego jako przewodniczącego Komitetu do zastosowania środków jakie uzna za stosowne. 17marca 1895. Podpisy:Konstanty Sadowski, Jan Wyczesany,Józef Dulian, Wojciech Wyczesany,Józef Wolny naczelnik gminy.[1]
Cmentarz ten jest miejscem spoczynku wielu tysięcy mieszkańców Borzęcina i nie tylko. Obecnie pełni też funkcję cmentarza komunalnego. Poniżej prezentuję skrótowo sylwetki niektórych znanych i zasłużonych dla miejscowej społeczności osób. Ramy czasowe obejmują lata 1806-1945. czytaj » (pdf)
Lucjan Kołodziejski
|