Dlaczego warto oglądnąć spektakl „Jeszcze jedno Boże Narodzenie”.  (aj)  2009-12-28

Przyszedłem, zobaczyłem... i wyszedłem wzruszony po oglądnięciu spektaklu „Jeszcze jedno Boże Narodzenie”, który to spektakl wystawiła -w sali teatralnej budynku plebani-Grupa Teatralna przy parafii Miłosierdzia Bożego w Brzesku.

Napisała i wyreżyserowała go pani Agata Podłęcka, nad oprawą muzyczną czuwa pan Andrzej Gicala, a grają go z wdziękiem i talentem brzescy młodzi aktorzy. To naprawdę dojrzała, grająca bez tremy, Grupa Teatralna pod kierownictwem pani Agaty. Jak to miło, że mamy również i TAKĄ młodzież na blokowiskch. Oby TAKIEJ było jak najwięcej!

Pisze te słowa na gorąco, żeby zachęcić do obejrzenia sztuki, bo warto. Informację, kiedy będzie grana znajdziecie na afiszach, pisze też na ten temat w „Informacjach” na głównej stronie tego Portalu w artykule: „Zaproszenie na spektakl bożonarodzeniowy”  oraz tutaj-->> Jeżeli ktoś chciałby się wybrać, to lepiej przyjść trochę wcześniej, zawsze to lepiej siedzieć, jak stać. Półtoragodzinne spektakle w każdą niedzielę do 17 stycznia o godzinie 16-tej i 18-tej.

     Sztuka napisana tak prosto, zda się naiwnie, że wręcz genialnie. Zaskakuje i chwyta za serce. Opowiadając o Dobrej Nowinie, w piękny sposób przekazuje głębokie treści ponadczasowe i ogólnoludzkie, o których wszyscy wiemy, ale mało kto pamięta. Niektórzy się śmiali, inni płakali, gdyż sztuka i wzrusza, i jednocześnie wywołuje chwilami uśmiech.

     Ciekawe, proste,  a jednocześnie trafne i błyskotliwe dialogi poruszają bolesne problemy uzależnień i współuzależnień. Właściwie, po pewnych modyfikacjach, jest to gotowy spektakl-program terapeutyczny, który przemawia nie tylko do młodzieży. Powinien być grany i oglądany przez cały rok nie tylko przy plebaniach i nie tylko w szkołach.

          Jako terapeuta uzależnień, gdybym miał wybierać dla młodzieży, wybrałbym właśnie tę sztukę. Znam te problemy, czuję te problemy i czułem tę Sztukę. Jest napisana językiem serca i do serc przemawia. Udało się pani Agacie w poetycki sposób zharmonizować elementy jasełek i współczesnego dnia codziennego. Potrafiła krzyknąć, jak przysłowiowe dziecko z baśni Andersena, że „król jest nagi” i - co ważniejsze! - potrafiła na końcu tego króla ubrać.

     Sztukę rozpoczyna kolęda „Nie było miejsca dla Ciebie”, która przewija się przez cały czas, jako motyw przewodni, również skrzypek gra tę kolędę na skrzypcach, kiedy prosi jałmużnę. Co jeszcze? Matka Boska z Dzieciątkiem na ręku i św. Józef chodzą po widowni i... Na pewno wyjdziecie po oglądnięciu tej Sztuki zamyśleni, mam również nadzieję, że lepsi. Kończę i pozdrawiam Was z uśmiechem sympatii.

Andrzej Jarosz