|
23 lutego 2011 r. "Temi" poinformował " na pierwszej stronie w dodatku "Tydzień Brzeski": "Wkrótce miejscowość słynna z tego, że urodził się w niej patron Polski święty Stanisław Biskup Męczennik, zostanie miastem. Formalności związane z przyznaniem Szczepanowowi honorowego statusu dobiegają końca. Gdyby jednak sięgnąć w przeszłość, okaże się, iż te prawa miejscowość już miała. Wystarał się o nie właściciel wsi, Stanisław Lubomirski w 1761 roku. Jednak już w połowie XIX wieku Szczepanów je utracił." Dalej z artykułu autorów (mi) dowiadujemy się, że pomysłodawcą był proboszcz ks. Władysław Pasiut, którego w staraniach wspomógł poseł PO Jan Musiał: " - Jeszcze kiedy byłem burmistrzem udało się przeznaczyć gminne środki na wiele inwestycji w Szczepanowie, zwłaszcza w zakresie infrastruktury technicznej – wspomina Jan Musiał, obecnie poseł. – Natomiast niewątpliwie inspiratorem zmian tej historycznej części miejscowości był ks. Władysław Pasiut. Skoro co roku pielgrzymują tysiące ludzi z całej Polski, to należało wykorzystać ten fakt do promocji całej gminy – dodaje parlamentarzysta, który włączył się w starania proboszcza szczepanowskiej parafii o przyznanie miejscowości miejskich honorów." W swojej wypowiedzi ks. Pasiut akcentuje, że główną motywacją jego starań było "podniesienia prestiżu miejsca, z którego wywodzi się patron Polski". 18 maja 2011 roku w trakcie sesji wyjazdowej Rady Miejskiej miasta Brzeska, jaka odbyła się w Domu Parafialnym w Szczepanowie, miała miejsce uroczystość przekazania na ręce Grzegorza Wawryki przez Tomasza Siemoniaka – sekretarza stanu z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji okolicznościowego dokumentu. (sprawozdanie i galerię zdjęć zobaczyć można na stronie bazylikaszczepanow.pl) Relację (iwd) z tej uroczystości przeczytać można także w dzisiejszym „Tygodniu Brzeskim” (Temi 25 maja 2011) . Na portalu www.brzesko.ws sprawa ta również nie przeszła bez echa, często wywołując na Forum przedstawianie przez internatów nawet skrajnie różniących się od siebie stanowisk.
Uroczystość odbyła się, ale pewne wątpliwości pozostały. Iwd, ponownie jak trzy miesiące temu (mi), pisze m.in.: „…, o prawa miejskie dla osady wystarał się Stanisław Lubomirski w 1761 roku. (…) Status miejski Szczepanów utracił już w połowie XIX wieku.”
W innym miejscu autorka artykułu cytuje dokument podpisany przez obecnego ministra MSWiA Jerzego Millera: „W 250. rocznicę nadania praw miejskich miejscowości Szczepanów, w uznaniu jego bogatej historii i wybitnych osób z nim związanych potwierdzam, że honorowe prawa miejskie Szczepanowa nie przeminęły i budują wspólną przyszłość gminy Brzesko i jej obywateli.” (patrz zdjęcie) Zwróćmy uwagę na dwa fragmenty tego dokumentu: 1) „w 250. rocznicę nadania praw miejskich miejscowości Szczepanów” i 2) „potwierdzam, że honorowe prawa miejskie Szczepanowa”, które stoją w wyraźnej sprzeczności ze sobą i, aby nie obrażać inteligencji internautów, nie będę wyjaśniał, na czym owa sprzeczność, a raczej niedorzeczność, polega.
Ciekawe, że żaden z uczestników Sesji nie pokusił się o zadanie w gruncie rzeczy prostego pytania, a mianowicie: "To jakie w końcu prawa zostały nadane wsi Szczepanów 250 lat temu: miejskie właściwe czy miejskie honorowe?" Z tego co mi wiadomo, pan Jerzy Wyczesany to osoba od lat „zaprzyjaźniona” z historią Brzeska i jego okolic. Jego wypowiedź na temat „miasta” Szczepanów zacytowała w „Dzienniku Polskim” z dnia 21-22 maja 2011 Zofia Sitarz: „Stwierdzenie, że prawa miejskie Szczepanowa nie przeminęły jest niezgodne z historią, bowiem nigdy miastem nie był. (…) Wytyczono rynek, od którego wychodziły uliczki, wybudowana została także droga prowadząca w kierunku dawnego folwarku. Jednak formowanie miasta przebiegało niezwykle opornie i nigdy nie zostało przeprowadzone do końca. (…) W austriackich spisach z 1794 roku jeden raz pojawia się zapis: miasto Szczepanów. Ponadto lokalni historycy utrzymują, że miał Szczepanów prawa miejskie i stracił je po powstaniu styczniowym. Jednak nie jest to prawdą. Gdyby Szczepanów był miastem byłyby tego dowody do dzisiaj, na przykład zapisy o tym, że istniał w nim cech rzemieślników.” Czy w świetle wszystkich powyższych cytatów nie potwierdza się zdanie księdza Józefa Tischnera, że istnieją trzy prawdy? Rozwianie wątpliwości czy Szczepanów był miastem, czy nim nigdy nie był, może nastąpić już za trzy lata, bowiem ksiądz prałat Władysław Pasiut na ręce obecnego na uroczystości przedstawiciela MSWiA złożył propozycję z kategorii tych, jak się wydaje, nie do odrzucenia: „Teraz oczekuję ostatecznego nadania praw miejskich. Najlepiej, żeby był to rok 2014, rok tysiąclecia chrześcijaństwa na ziemi szczepanowskiej, 100-lecia wybudowania kościoła Jana Sasa-Zubrzyckiego i 100 lat od spalenia się kościoła długoszowskiego.” (cyt. za iwd). Szczepanów locuta, causa finita. (ndwr)
Od admina: Od pewnego czasu otrzymuję maile od internatów dotyczące w/w tematu. Oto fragmenty niektórych: „Ponieważ ksiądz Pasiut ma już doświadczenie, to może teraz przeniosą go do Lichenia Starego, bo to dalej wieś, ale prawa miejskie miała w XV wieku, żeby szybciej załatwił powrót Lichenia do statusu miasta.” „A może ksiądz Pasiut ma kompleks wiejskiego proboszcza i stara się go zmienić nawet w taki sposób?” „Czy nie lepiej by było, aby swoje starania i znajomości ksiądz proboszcz skierował na pomoc na przykład w sprawie jak najszybszej kanalizacji Szczepanowa?.” „Tuż po sesji odbyła się wyżerka, która trwała dłużej niż sama uroczystość.” Burmistrza Wawrykę powinno się jak najszybciej zgłosić do księgi Guinnessa. Chyba jest jedynym na świecie burmistrzem dwóch miast.”
Cytując te wypowiedzi, nie miałem zamiaru ani z nikogo kpić, ani w jakikolwiek inny sposób obrażać, chciałem tylko zwrócić uwagę na to, co o niektórych sytuacjach i ludzkich zachowaniach myślą inni. Wnioski niech wyciągną już sami zainteresowani. |