Nieoficjalny Portal Miasta Brzeska i Okolic 
  Home  |   Almanach  |   BBS  |   Forum  |   Historia  |   Informator  |   Leksykon  |   Linki  |   Mapa  |   Na skróty  |   Ogłoszenia  |   Polonia  |   Turystyka  |   Autor  
 

10-ta rocznica śmierci prof. Władysława Piwowarskiego  (Aleksandra Pagacz - Pociask)  2011-08-02


Dnia 4 sierpnia 2011 r. przypada dziesiąta rocznica śmierci Władysława Piwowarskiego, wybitnego naukowca związanego z ziemią brzeską. Był twórcą podstaw metodologii empirycznych badań religijności, autorem oryginalnych teorii (m.in. religijności selektywnej) i osiągnął wyjątkową pozycję w świecie nauki. Można zaryzykować tezę, że pozycja naukowa prof. Piwowarskiego była stymulująca także dla innych osób z rodzinnej miejscowości – Bucze - podejmujących studia wyższe, a potem pracę naukową. Do grona naukowców, znanych przedstawicieli socjologii religii i badaczy religijności pochodzących z Bucza należą również ks. prof. Stanisław Pamuła i prof. Józef Baniak. [Kazimierz Marek Wolsza fragment recenzji książki „Maria Pagacz, Aleksandra Pagacz-Pociask, Bucze koło Brzeska. Dzieje wsi i parafii, Tow. Przyjaciół Bucza; Urząd Miasta i Gminy Brzesko, Bucze 2010, 400s., artykuł dla kwartalnika Wrocławski Przegląd Teologiczny].

Poglądy prof. Władysława Piwowarskiego odnoszące się do roli Kościoła w życiu narodu i istnieniu państwa są ponadczasowe i w obecnym czasie warto je sobie przypomnieć, czytaj  -->

Aleksandra Pagacz - Pociask


Ks. prof. Władysław Piwowarski (1929-2001)

Syn Walentego i Anny z d. Matys, urodził się 1 stycznia 1929 r. w Buczu-Zagrodach (wówczas administracyjnie Mokrzyska). Do szkoły podstawowej uczęszczał w Buczu. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Brzesku w 1949 r. Po zdaniu matury studiował teologię w Tarnowie (1949-1953). W 1956 r. uzyskał magisterium z filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po dwuletnich studiach w Warmińskim Seminarium Duchownym w Olsztynie przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Tomasza Wilczyńskiego (1958).

Po święceniach pracował w parafiach: w Giżycko, Trumiejki, Nowa Wioska oraz Łukta. W roku 1961 obronił dysertację doktorską i podjął pracę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1967 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego, w 1973 r. tytuł profesora nadzwyczajnego i w 1982 r. – zwyczajnego. W latach 1971-72 był prodziekanem Wydziału Teologii, rok później - Wydziału Filozofii, dwukrotnie pełnił funkcję kierownika Instytutu Teologii Pastoralnej oraz Sekcji Społecznej. Następnie przez wiele lat był kierownikiem Katedry Socjologii Religii KUL. Zmarł 4 sierpnia 2001 r. w Lublinie i tam został pochowany, na cmentarzu przy ul. Lipowej. [1]

Był wybitnym polskim socjologiem. Jego zainteresowania naukowe skupiały się wokół socjologii religii i katolickiej nauki społecznej. W książkach i artykułach podejmował m.in. takie tematy jak: osoba ludzka a społeczność, prawa człowieka, państwo, pokój, demokracja, teologia wyzwolenia, dialog i pluralizm filozoficzno-społeczny.

W swoich pracach podkreślał rosnącą rolę Kościoła w rozwiązywaniu problemów społecznych XX wieku. Reprezentował pogląd, że katolicka nauka społeczna i socjologia religii wzajemnie się uzupełniają. Uważal, że Kościół oprócz pracy ewangelizacyjnej powinien dokonywać etycznej oceny życia społecznego i politycznego.

Wśród jego publikacji znalazły się dzieła o charakterze naukowym, podręcznikowym i encyklopedycznym: Słownik katolickiej nauki społecznej, Warszawa 1993; Socjologia religii, Lublin 1996; Socjologia religii. Antologia tekstów, Kraków 1998. W redakcji Encyklopedii Katolickiej prowadził dział "Nauki i organizacje społeczne".

W. Piwowarski jest autorem opracowań i analiz poświęconych życiu religijnemu Polaków: Religijność katolików południowej Warmii, Praktyki religijne w diecezji warmińskiej, Religijność wiejska w warunkach urbanizacji, Religijność miejsca w rejonie uprzemysłowionym, Religijność ludowa - ciągłość i zmiana.

Pozostawił po sobie ponad 300 artykułów poświęconych socjologii religii, socjologii moralności, filozofii społecznej i teologii pastoralnej. Jego dorobek dydaktyczny i naukowy został zgromadzony w dziele Kościół w służbie człowieka, Olsztyn 1990.

Był promotorem ok. 300 prac magisterskich, 50 prac licencjackich oraz wypromował ponad 60 doktorów. Należał do wielu stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in. do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego oraz Görres Gesellschaft. Był członkiem trzech komisji Episkopatu Polski.

Warmińska Kapituła Metropolitalna nadała mu tytuł kanonika honorowego. Otrzymał również odznaczenie Centrum Polsko-Słowiańskiego w Nowym Jorku, nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka, nagrodę Instytutu Macieja Rataja oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: Maria Pagacz i Aleksandra Pagacz-Pociask Bucze koło Brzeska. Dzieje wsi i parafii, Bucze 2010, s. 276-277.

[1] Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury: prezentacje postaci i ich dorobku, ks. Władysław Piwowarski

comments powered by Disqus


Copyright © 2004-2025 Zbigniew Stos Wszelkie prawa zastrzezone.
Uwagi, opinie i komentarze prosze przesylac na adres portal.brzesko.ws@gmail.com

-->