| Zabłyśnie znowu lampionów mnóstwo na każdym zadbanym grobie; Wymuska drobny szczegół twa ręka: "Niech będzie pięknie” - tak powiesz! A ja pamiętam obraz z dzieciństwa, czas go; tak myślę; nie zatrze; widzę wyraźnie ziemną mogiłę chociaż na marmur mogiły patrzę! Postaw tu dziecko lampkę i zaświeć; tu pod tą brzozą płaczącą; w tej trawie postaw; wyrwij to zielsko; i tę pokrzywę parzącą ! Znałaś go mamo? Pamiętasz kto to? Zawsze stawiamy tu świeczkę! Nie wiem, nie znałam; matka kazała; kiedy jak ty dzisiaj; ja byłam dzieckiem! | Grób ziemny przetrwał pamięcią innych, z chwastów wyłaniał się niski, zdobił go tylko zbłąkany bratek i wrotycz suchy i brzozy listki. Znak krzyża szybki, słowa modlitwy: ”Niech odpoczywa w pokoju wiecznym” może refleksja; mój grób wśród innych dopóki na nim ktoś zapali świeczki? Anna Gaudnik listopad 2011
|