W dniu Narodowego Święta Niepodległości   (Anna Gaudnik)  2012-11-11

W dniu Narodowego Święta Niepodległości –obchodzonego co roku 11 listopada, dla upamiętnienia rocznicy odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego w 1918 roku po 123 latach od rozbiorów dokonanych przez Rosję, Prusy i Austrię - sala  audytoryjna Regionalnego Centrum Biblioteczno - Kulturalnego wypełniona do ostatniego miejsca. Dorośli, młodzież i dzieci, wszyscy chętni uczestniczyć w kolejnym już śpiewaniu pieśni patriotycznych. Kiedyś napisałam te słowa, które pozwolę sobie dzisiaj zamieścić. Słowa patriotyzm, Ojczyzna -zawsze onieśmielały. I tak jest tym razem. Postanowiłam jednak przytoczyć ten wiersz dzisiaj, po powrocie z Regionalnego Centrum. Tak niewiele trzeba, aby poczuć zwyczajną radość. Tylko wyjść w tym dniu z domu i być z innymi w miejscu, które naznaczone jest obecnością Papieża Jana Pawła II- Wielkiego Patrioty. Ojczyzna Tyle strof wspaniałych, myśl ludzka zrodziła i w opasłych tomach piękno jej zawarła. Tyle heroizmu, bohaterstwa ludzi - po to by z nas każdy mógł Ojczyzną nazwać… …miejsce gdzie są groby jego dziadka, babki, gdzie po łąkach biegał, kiedy ranna rosa, gdzie siedział na miedzy, błądząc za chmurami, gdzie go z zamyślenia wyrywał śpiew kosa! Gdzie jabłka w ogrodzie sąsiada pachniały tak mocno, że smakiem ich chciał się nacieszyć! Choć płoty drewniane broniły dostępu i tak się udało jabłko zjeść i zgrzeszyć! Ojczyzna to słowo od święta na ustach. Nie pamiętasz o tym, że jesteś patriotą. A przecież nim jesteś - powtarzaj to sobie kiedy siły swoje oddajesz z ochotą.. ..przede wszystkim sobie, aby wiedzieć więcej, kiedy patrząc w okno wiesz, żeś jest u siebie, kiedy smutek ludzi przekładasz na radość - to wszystko Ojczyzna, patriotyzm.. choć nie wiesz, że jesteś patriotą maleńkiej Ojczyzny, tej pięknej, zielonej co zachwyca wiosną, tej co zamieniła strzechy chałup bielonych na domy z tarasem, i trawniczki z sosną. Nie myśl, że Ojczyzna wymaga od Ciebie rzeczy niemożliwych, czynów ponad siły! Ty się tylko zachwyć pięknem swej Ojczyzny by się twoje oczy wzruszeniem zaszkliły. Pozwól swej pamięci przywołać Tę postać.. On z szacunkiem klękał i całował ziemie. Tak wielka się kryła za gestem tęsknota…za krajem, za ludźmi i za polskim niebem!. Za górami, które kochał, spokojem jeziora, za łanami pełnych chleba, co im miłość wyznał! Za wsią polską, za Krakowem, za tym wszystkim o czym mówił - Ukochana tak daleko jest moja Ojczyzna ! GALERIA ZDJĘĆ

Anna Gaudnik