Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim
(Marek Białka)
2013-11-02
W dniu 1-go listopada obchodzimy dzień Wszystkich Świętych. Tradycyjnie w tym dniu, idziemy na groby naszych bliskich, zapalamy znicze, przynosimy kwiaty. Przywołujemy pamięcią Tych - co już odeszli, których już nie ma wśród nas.
Tu jest pamięć i tutaj świeczka.
Tutaj napis i kwiat pozostanie.
Ale zmarły gdzie indziej mieszka
na wieczne odpoczywanie (...)
Smutek to jest mrok po zmarłych tu,
ale dla nich są wysokie jasne światy.
Zapal świeczkę. Westchnij.
Pacierz zmów.
Odejdź pełen jasności skrzydlatej.
(J. Kulmowa, "W zaduszki")
*****
Niespełna tydzień temu, wszystkie ogólnopolskie serwisy informacyjne podawały wiadomość o tragicznym wypadku, jaki wydarzył się w małopolskiej miejscowości o „magicznej” nazwie Gnojnik, czytaj». Bilans wydarzeń tamtych dni, to … trzy ofiary śmiertelne i osiem osób rannych - w tym dwie w stanie ciężkim. Ci ludzie, to była zorganizowana grupa nauczycieli i pracowników Zespołu Szkół Specjalnych w Częstochowie w której uczą się dzieci o różnym stopniu upośledzenia. Wracali z wycieczki, która miała być „prezentem” z okazji obchodzonego niedawno Dnia Nauczyciela.
Jak się okazało, dla niektórych była to ostatnia podróż swojego życia. Odeszli bez pożegnania, zostawili swoje rodziny, pogrążając ich w smutku i żałobie. Wystarczyło kilka sekund nieuwagi, aby życie ludzkie zamieniło się w dramat.
W miejscu tragicznego wypadku do dzisiaj palą się znicze,
ale czy pamięć o tych ludziach co zginęli będzie trwać ?
Jakże wymowne stają się tutaj słowa psalmu nr 103 :
Dni człowieka są jak trawa.
Kwitnie On jak kwiat na polu.
Wystarczy, że mocniej wiatr zawieje.
I wszelki ślad po nim ginie
Podobnie na temat ulotności życia, mówi znany francuski filozof Blaise Pascal, który pisze, że :
Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.
Nie potrzeba, by cały wszechświat uzbroił się, aby go zmiażdżyć:
mgła, kropla wody wystarczą, aby … go zabić.
Marek Białka
|