Annie Paskowej - dziękuję.  (Anna Gaudnik )  2013-11-03

Wchodziła do apteki uśmiechnięta
niosąc słowa ciepłe i dobre na każdą porę roku.
Nie narzekała na pluchę za oknem jesienną,
na deszcz,  którego kropla była jak  łza w oku .

Nie żaliła się na spiekotę latem
choć żar z nieba  palił trawy  zielone.
Przychodziła wtedy wcześnie rano
otwierając drzwi apteki  dobrym słowem.

Piękna pogoda dzisiaj –mówiła
-na wylegiwanie  szkoda czasu.    
Chleba kupię i coś do niego.
I pójdę w pole albo do lasu.

Trudne życie poorało jej twarz bruzdami.
Oczy pozostały jednak figlarne i dobre.
Zima też była jej przyjaciółką.
Przychodziła z jej  śniegiem i mrozem.

Piękna ta  zima wokoło!
Pani! Wróciła  mi młode lata!
Jak szłam od Groty to takie wyślizgane!
Wywaliłam się jak dziecko! Ale nie złamałam gnata!  

Nigdy niecierpliwości  ni pośpiechu.
Dobra twarz i dobre słowa.
Ta jesień była już bez Jej zachwytu.
Będzie mi Jej brakować.