Niestety, tylko na czas spotkania zorganizowanego 5 grudnia br. przez kierownictwo Biblioteki Powiatowej i Miejskiej dla uczczenia - w ramach Roku Tuwimowskiego - 60. rocznicy śmierci tego wybitnego poety.
Już od momentu wejścia do sali wystawienniczo-odczytowej stawało się jasnym, że tym razem przyjdzie nam, widzom, zobaczyć, usłyszeć i przeżyć coś innego niż ma to miejsce podczas tradycyjnych odczytów. Jedna część sali stała się kawiarnią z bufetem, stolikami i pianinem. Przy stolikach siedzieli już pierwsi goście, kelnerka i kelner przygotowywali napoje, para muzyków po raz ostatni sprawdzała nuty, a w pozostałej części sali krążyli pojedynczo lub grupkami przechodnie. I nic nie byłoby w tym dziwnego, gdyby nie to, że zwracał na siebie uwagę odmienny od dzisiejszego wystrój tej kawiarni oraz stroje osób siedzących w środku oraz przechadzających się po wyimaginowanych ulicach. Tak, tak, powróciły lata dwudzieste i trzydzieste ubiegłego stulecia, a konkretnie Warszawa i kawiarnia „Pod Pikadorem”. Dlaczego przenieśliśmy się właśnie tam?
| 
| 
|
Pięciu twórców, którzy odegrali wybitną rolę w poezji międzywojennej, a mianowicie Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński i Julian Tuwim założyło grupę poetycką Skamander. Pierwszym terenem działalności tej grupy była kawiarnia poetów Pikador (1918-1919). „Grupa zdobyła sobie ogromną popularność wśród czytelników i części krytyki, chociaż jej założenia były od początku ostro atakowane... (...) Poeci Skamandra dążyli do związania poezji z aktualnym życiem politycznym niepodległego kraju, zwłaszcza w twórczości satyrycznej (Tuwim, Słonimski), wyrażali tendencje pacyfizmu i liberalizmu, będące wyrazem przekonań postępowej, radykalizującej inteligencji, a wywołujące ostre ataki ze strony środowisk konserwatywno-katolickich i nacjonalistycznych.” (Wielka Encyklopedia Powszechna PWN)
| 
| 
|
Kompilację wybranych utworów skamandrytów w formie mówionej lub śpiewanej zaprezentowała w kawiarni „Pod Pikadorem” młodzież z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Brzesku. Całkowicie zasłużone gromkie brawa licznej widowni były najlepszym podsumowaniem poziomu występu. Uczennice i uczniowie zaprezentowali stojące na dobrym poziomie wykonawstwo, które dodatkowo podkreślał ich młodzieńczy wdzięk oraz piękne „epokowe” stroje. Tak proza jak i poezja były podawane z interpretacją świadczącą o zrozumieniu treści, podobnie jak niełatwe do zaśpiewania piosenki (np. „Wspomnienie” czy „Grande Valse Brillante”), z którymi świetnie poradzili sobie młodzi wykonawcy, obdarzeni niezłymi głosami.
Na sukces zawsze składa się zaangażowanie i ciężka praca całego zespołu. Jak się dowiedziałem, próby rozpoczęto właściwie już z „pierwszym dzwonkiem” tegorocznego roku szkolnego, czyli we wrześniu. Intensywnie pracowali nie tylko bezpośredni wykonawcy, ale także ci, których na scenie nie zobaczyliśmy, a bez ich pomysłów i wysiłków spektakl byłby znacznie uboższy wizualnie. Dlatego nie od rzeczy będzie przedstawienie wszystkich, dzięki którym widowisko „Pod Pikadorem” okazało się sukcesem.
Oto oni:
Aktorzy: Justyna Czech, Justyna Pajor, Beata Biernat, Klaudia Sianko, Aneta Nalepka, Ewelina Woda, Ewa Strzałka, Piotr Grzyb, Kamil Maślanka, Patryk Grzybek, Daniel Lechowicz (wszyscy z kl. 2c LO);
Wokaliści i muzycy: Małgorzata Nawrot (kl. 1g LO), Natalia Drużkowska (kl. 3a LO), Jędrzej Rosa (kl. 2b LO), Małgorzata Kania (kl. 1a LO), Kinga Bączek (kl. 3f LO), Łukasz Tryba (kl. 3i T);
Obsługa techniczna: Łukasz Tryba (kl. 3i T), Konrad Strąk (kl. 3i T);
Scenografia: Oliwia Czchowska, Maria Topolska, Magdalena Gnela, Natalia Szydłowska, Aleksandra Sikora, Patrycja Musiał, Anna Stępak, Joanna Biernacka, Izabela Kornaś (wszystkie z kl. 2c LO);
Promocja i reklama: Sabina Kozub, Karolina Malec, Joanna Ogiela, Angelika Kotarba, Joanna Stós, Izabela Pacura (wszystkie z kl. 2c LO).
Słowa uznania należą się Joannie Barnaś i Dorocie Pamule – pedagogom z ZSP Nr 1 – autorkom scenariusza i jednocześnie reżyserkom przedstawienia, które miały nie tylko ciekawy pomysł na zaprezentowanie międzywojennej twórczości, ale potrafiły zainteresować nim i udanie wykonawczo poprowadzić tak liczną grupę młodzieży.
Drugą część spotkania wypełnił wykład Waldemara Smaszcza – historyka literatury, krytyka literackiego i eseisty, będącego autorem wielu publikacji, do których należą m.in.: „Miłość bez jutra”, Słowo poetyckie Karola Wojtyły”, „Ludzie, których spotkałem”, „Ksiądz Jan Twardowski – poeta nadziei”, „Krzysztof i Barbara podobni jak dwie krople łzy”. Za bardzo bogatą twórczość wielokrotnie uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym Złotym Krzyżem Zasługi. W 2000 roku papież Jan Paweł II przyznał mu odznaczenie Najczcigodniejszego Krzyża Pro Ecclesia et Pontyfice.
„Juliana Tuwima życie o imieniu dziewczęcym; miłość w poezji i życiu poety.” – to tytuł prowadzonego ze swadą oraz humorem, okraszonego ciekawymi dygresjami i wybranymi wierszami znakomitego poety, wykładu Waldemara Smaszcza, zakończonego odpowiadaniem prelegenta na pytania słuchaczy.
Jacek Filip