Wola przemykowska nad Wisłą.  (Orzeł)  1882-08-31

W pośród mnogich utyskiwań na wylew wód w okolicy tutejszej, mimo niemałych szkód jakie właściciele ponieśli nikt się nie użalał. Gdy atoli żywioły fal wód już po raz trzeci spiętrzywszy się, okolicę tutejszą położoną pomiędzy Wisłą a Dunajcem przypływami rzeczułek Uszwicy, Olszówki, i Kiśieliny nie mało zatopiły, tedy wypada do ogólnego szkicu dołączyć i uzupełnić obraz naszej okolicy.                  

Jeszcze 11 sierpnia b.r. Uszwica wyżej Woli przemykowskiej do Wisły wpływająca, przerwała w trzech miejscach wały, zalała grunta wsi Kwikowa, Księży Kopaczy, Woli przemykowskiej, Zaborowia, następnie połączywszy się z wodami nie obwałowanych rzeczek Olszówki Kisieliny, zalała grunta gminy Jadownik, Jadownik mokrych, Woli Rogowskiej, Dęblina i Nowopolu ; w powtórzonych deszczach po raz drugi w dniu 20 sierpnia wskutek niezoopatrzenia przerwanego wału wystąpiła z brzegów. Ostatecznie w dniu 28 sierpnia Wisła wezbrawszy gwałtownie, niezaopatrzone przez opieszałość dozorcy rzek, drzwi szluzy w wale madwiślańskim pod Wolą przemykowską wyrzuciła, i grożąc zalaniem całej okolicy spodem przez wał na niezaopatrzonej szluzie dostać się usiłowała. Włościanie załamując ręce, jęli się do zbioru jarzyn, a nie było ktoby pomyślał o zatamowaniu grożącego niebezpieczeństwa. Pierwszy Tomasz Wilk włościanin z Woli rogowskiej widząc, ze woda przed wałem przybywa, udał się na miejsce, gdzie woda otwartą szluzą i nadwęrężonym na dobre płynęła – wezwał pisemnie wójta aby tenże w imię obowiązku wezwał włościan i uwiadomił obszar dworsko grożącym niebezpieczeństwie. Wezwał tenże włościan, straż skarbową, która na czele c.k nadstrażnika Swaszczyńskiego czynny udział brała. 

Wezwaniem tem pobudzony lud rzucił się do ratunku. Obszar dworski nadesłał parę fur słomy, pali cegły i desek gdzie udało się powstrzymać przerwanie wału, czem cała okolica od ogólnego zalewu uratowaną została.

W.P.

Źródło: Pismo "Orzeł" 1882 (pisownia oryginalna)

Nadesłał: Tadeusz Drabant