Ojczyzna jest moim domem
(Urszula Biernat,Beata Franczak-Wołek,Maria Kania)
2015-11-12
Warto się czasem zasłuchać
W wiatrów granie, szum gałęzi,
Listopadów przemijanie.
Obchody Narodowego Święta Niepodległości
Prezentacja projektu Ojczyzna jest moim domem
W wigilię Narodowego Święta Niepodległości w brzeskiej farze odbyła się wieczornica – uroczystość religijno – patriotyczna, która realizowała jeden z punktów programu obchodów 11 Listopada w naszym mieście. Przygotowali ją po raz jedenasty uczniowie i nauczyciele z Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Królowej Jadwigi w Brzesku.
Przygotowania tego projektu trwały już od września. W tym roku wzięła w nim udział duża grupa młodzieży, która podjęła się różnych działań: śpiewu chóralnego i solowego, recytacji, roli konferansjerów oraz pracy nad rekwizytami, strojami i charakteryzacją. Dla wielu uczniów był to debiut artystyczny przed tak licznie zgromadzoną publicznością. Występująca młodzież okazała się zdyscyplinowana i z determinacją, pracowała nad doskonaleniem swoich umiejętności, a także wizerunku. Kreatywnie podeszła do wyznaczonych i przyjętych na siebie ról.
|  |
Tytuł projektu brzmiał: Ojczyzna jest moim domem. Pierwsza część miała charakter historyczny i przypomniała najważniejsze i najbardziej bolesne wydarzenia w dziejach naszego narodu: kolejne zabory, akt abdykacji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, tworzenie Legionów Polskich we Włoszech i powstanie naszego hymnu narodowego oraz powstania zakończone klęskami. Druga część pokazała, jak ważnym i stale funkcjonującym w naszej polskiej literaturze jest motyw domu – Ojczyzny, począwszy od mickiewiczowskiej apostrofy: Litwo! Ojczyzno moja! ...” i fragmentów „Pana Tadeusza” poprzez piękną i refleksyjną „Pieśń o domu” Marii Konopnickiej, po liryczne wyznanie młodego Karola Wojtyły: O ziemio, moja ziemio! (…) a ty, o ziemio – matko, posłuchania udziel (…). To poetycko – muzyczne przedstawienie zamknięto w ramy klamry. Na początku upersonifikowana Polska spotyka zagubionego człowieka XXI wieku, który czyni jej wyznanie i pyta: Dokąd iść? – nie wiem – zagubiłem drogę! Dziewczyna – Ojczyzna zaprasza go do wysłuchania i przypomnienia sobie przez niego jego miejsca na ziemi. Na zakończenie bohaterowie ci znów się spotykają, ale człowiek XXI wieku już wie, dokąd ma podążyć w przyszłości i odpowiada tak: ojczyzna jest moim domem, mnie w udziale dom polski przypadł, cytując za Julianem Tuwimem fragment „Kwiatów polskich”.
 |  |
Publiczność zgromadzona w kościele gromkimi brawami i owacją na stojąco nagrodziła występującą młodzież. Na bis jeszcze raz zaśpiewano piękną, przepełnioną zadumą i refleksją piosenkę „Polskie kwiaty”. Ksiądz proboszcz Józef Drabik podziękował tym, którzy przybyli, wystąpili i przygotowali tę uroczystość.
Wszystkim zgromadzonym na tej wieczornicy występująca młodzież dostarczyła wielu wzruszeń, estetycznych, emocjonalnych i przede wszystkim patriotycznych przeżyć. Rodzice, których dzieci zaprezentowały swoje umiejętności, mają prawo być dumni. Poświęciły one sporo czasu zarówno w szkole, jak i w domu na naukę, śpiew i współpracę z kolegami i nauczycielami, by móc godnie zaprezentować swoich Rodziców, domy, w jakich się wychowują i szkołę, w której się uczą.
Dyrekcja i nauczyciele składają serdeczne podziękowania Wszystkim, zwłaszcza Rodzicom, którzy przyczynili się do uświetnienia występu młodzieży naszego gimnazjum.
Tekst: Urszula Biernat i Beata Franczak - Wołek
Zdjęcia: Maria Kania
|