O powstaniu styczniowym słów kilka  (Lucjan Kołodziejski)  2016-01-20

Prezentowany artykuł pochodzi z „Gazetki Szkolnej” wydawanej w  latach 1931-1935 w Szkole Powszechnej w Borzęcinie Dolnym. Była ona  redagowana  przez uczniów pod opieką nauczycielki Michaliny Rogożowej. Ukazywała się nieregularnie, nie zapisywano dat dziennych i miesięcznych, stron nie numerowano. Można ją nazwać ciekawą odmianą  kroniki szkolnej. Poziom wyznaczali  piszący do niej uczniowie i uczennice z klas IV- VII. Zachowana szczęśliwie przez Stanisławę Pietrzko wnosi wiele nowych informacji na temat działalności dydaktyczno – wychowawczej ówczesnej szkoły. Zamieszczony plakat pochodzi ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Krakowie, a wydany został  przez Towarzystwo Szkoły Ludowej z okazji 50. rocznicy wybuchu powstania styczniowego.

Lucjan Kołodziejski

***

Po upadku powstania listopadowego Polacy pod zaborem carskim zabrali się do dalszej pracy. Mimo że powstanie listopadowe upadło, Polacy zaczęli tworzyć nowe powstanie, które wybuchło w styczniu. Jak w powstaniu listopadowym tak Rząd Narodowy tak i tu był komitet centralny Zadaniem jego było zbieranie różnych drogich rzeczy które oddawali bogaci panowie. Za te rzeczy kupowano karabiny, mundury i proch. Lecz  powstaniu przeszkodziła okrutna rzeź galicyjska. Otóż Niemcy obiecali chłopom złote góry upili ich dali im miecze i kosy kazali iść na dwory mordować wszystkich i palić wszystko. Gdy rzeź skończyła się Niemcy zamiast złota wszystkich rzeźników powieszali. Późniejszą przeszkodą zrobioną powstańcom była branka którą urządził Polak Wielopolski. Doradzał on Moskwie, żeby wszystkich młodzian zabrać do wojska to nie będzie miał kto wojować. Carscy żandarmi napadli na powstańców, aby ich zebrać do służby wojskowej. Gdy się zwiedzieli powstańcy, uciekli do lasów. Najwięcej ich było w puszy. W kampanii nowskiej. Powstańcy walczyli półtora roku. Prowadzili walki partyzanckie. Lecz wrogów było więcej, byli lepiej uzbrojeni więc powstanie upadło. Nasi przecierpieli dużo lecz ich cierpienia dały nam wolną ojczyznę. W dniu ich wspomnienia modlimy się za nich i składamy im przyrzeczenie, że będziemy pracować z całych sił aby nasza ojczyzna miała mądrych obywateli i była w poszanowaniu u innych państw.

Marja Wolnianka kl. VII