Kampfschule - Szkoła wojskowa w pałacu Goetza w Okocimiu
(Zb. Stós, M. Sukiennik, J. Rubacha)
2016-02-14
Na ślad niemieckiej szkoły polowej szkolącej podoficerów frontowych, funkcjonującej w pałacu Goetza w Okocimiu w początkowych latach okupacji niemieckiej, wpadł Marek Sukiennik, przeglądając różne aukcje internetowe.
Na istnienie takiej szkoły wskazują stemple pocztowe poczty polowej działającej w Okocimiu w 1940 r. (a może i dłużej).
O szkole tej nic nie wspomina w Kronikach Miasta Brzeska Jan Burlikowski. Nie ma także żadnej wzmianki o szkole w innych materiałach historycznych dotyczących historii Brzeska.
Jak stwierdził dr hab. Jarosław Rubacha, historyk współpracujący w portalem, "szkół typu Kampfschule, jak ta w Okocimu, dla różnych rodzajów broni było sporo". Dzięki staraniom Jarosława Rubachy udało się odnaleźć stronę internetową, na której sprzedawana była korespondencja majora Völkera z lat 1939-1940.
Major ten - jak wynika z opisu (tłumaczenie J.R.) - był jednym z pierwszych członków NSDAP. Brał udział w agresji na Polskę i dowodził batalionem. Potem służył na poligonie pancernym w Ohrdorf, a w grudniu 1939 r. został przeniesiony do Führer-Reserve des OKH czyli rezerwy kadrowej Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (kierowani tam oficerowie najczęściej obejmowali dowództwo jednostek tyłowych, zabezpieczających tereny okupowane, w tym polskie) i tworzył szkołę wojskową w pałacu w Okocimiu. Szkoła kształciła dowódców kompanii i batalionów, a następnie oficerów sztabowych. (źródło: cassidor.com [dostęp 15 lutego 2016])
Major Ballersted przed wejściem do szkoły (Pałacu Goetza)
(wizytował szkołę?)
Jarosław Rubacha tak opisuje widoczne na mundurze odznaczenia: Major to na pewno weteran I wojny światowej. Wygląda na to, że na kieszeni ma wpięty Krzyż Żelazny I klasy, a pod nią (po lewej stronie) Krzyż Żelazny II klasy - oba wzór 1914. Wykazał się także w kampanii przeciw Polsce. Przy guzikach ma wstążkę tzw. Wiederholungsspange do Krzyża Żelaznego II klasy (czarno-biała z wpinką w formie niemieckiego orła i datą "1939"), którą nadawano żołnierzom, którzy w tym czasie spełnili po raz kolejny warunki do otrzymania Krzyża Żelaznego.
Pod kieszenią (po prawej stronie) nosi Odznakę za Rany (Verwundetenabzeichen) - srebrną (ranny 3- lub 4-ktotnie lub co najmniej raz ciężko) lub złotą (ranny 5 lub więcej razy). Odznaka posiada "stary" wzór (z I wojny światowej), ale jej klasa srebrna, a zwłaszcza złota, w takiej właśnie formie "egzystowała" do 1940 r. Odznakę tę nadawano od 1918 r., ale do przyznania odpowiedniej klasy wliczano: I wojnę światową, walki przeciw rewolucji 1918-1919, walki o ustalenie granic 1918-1921, wojnę domową w Hiszpanii i II wojnę światową więc trudno stwierdzić, kiedy major rany odniósł.
Opracował Zbigniew Stós przy współpracy Marka Sukiennika i Jarosława Rubachy.
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą administratora portalu www.brzesko.ws
|