Generał (w armii rosyjskiej  - generał piechoty od 3.9.1914) Radko Dimitriewicz Dimitriew urodził się w 1859 roku w miejscowości Gadec. Ukończył akademie wojskowe w Sofii (1879) i Petersburgu (1884). Uczestniczył w wojnie bułgarsko - serbskiej 1885, a następnie brał udział w spisku, który doprowadził do abdykacji Aleksandra Battenberga z tronu bułgarskiego w 1886 roku.

Po objęciu rządów w Bułgarii przez Radę Regencyjną ze Stefanem Stambołowem na czele udał się na emigrację do Rosji, skąd powrócił w 1898 roku. Od 1900 był członkiem Sztabu Generalnego armii bułgarskiej, a w latach 1904 - 1907 jego szefem.

W czasie wojen bałkańskich (1912 – 1913) był dowódcą III armii bułgarskiej, która pobiła turecką armię wschodnią pod Kirk-Kilise i Łozengradem (Lüleburgas), a następnie dowódcą połączonych I i III armii na lini Czataldży. Jego zwycięstwa nad Turkami napewno predestynują go do rangi bohatera wojen bałkańskich.

W czasie II wojny bałkańskiej Dimitriew był pomocnikiem głównodowodzącego (cara Bułgarii Ferdynenda I), a po jej zakończeniu mianowany został posłem bułgarskim w Petersburgu.

W czasie I wojny światowej dowodził kolejno: 8 korpusem armijnym, 3 armią, 12 armią i ryskim rejonem umocnionym.

We wrześniu 1918 roku został pojmany przez oddziały Gwardii Czerwonej na Kaukazie, a dniu 18.10.1918 roku wraz gen. Ruzskim został rozstrzelany na rozkaz komisarza I. Sorokina w Piatigorsku.

dr Jarosaław Rubacha

styczeń, 2005