Marian Stolarczyk
Z dziejów
kultury fizycznej i sportu w Brzesku (1892
– 1945).
Początki
działalności sportowej, gimnastyki i kultury fizycznej w Brzesku i
okolicy są związane z działalnością T.G. „Sokół”. W 1892 r..
organizacja ta została utworzona w Brzesku i obejmowała swoja
działalnością zarówno miasto Brzesko jak i Słotwinę , Brzezowiec,
Okocim i Kopaliny, a w okresie międzywojennym niejeden członek „Sokoła”
mieszkał w Jadownikach i Jasieniu. Dziś te wioski z wyjątkiem Okocimia
Górnego, Jasienia i Jadownik są dzielnicami miasta nad Uszwicą. Wiemy,
że właśnie w 1892 r. 30 zapaleńców z miasta Brzeska i jego najbliższych
okolic, przy udziale członków organizacji sokolich z Bochni i Tarnowa
rozpoczęło ćwiczenia gimnastyczne i uprawianie innych dyscyplin
sportowych. Bo „Statut” gniazda brzeskiego TG „Sokół” nakładał na
swoich członków obowiązek czynnego uprawiania i propagowania gimnastyki
oraz takich dyscyplin sportowych jak lekkoatletyka, szermierka,
pływanie, kolarstwo i strzelanie z broni palnej. Z tą ostatnią
dyscypliną sportową wiązała się również musztra bojowa,
szermierka i biegi terenowe. Przecież TG „Sokół” w Brzesku
zalecało dla swoich czynnych członków uprawianie tych dyscyplin
sportowych, które kształtowały „ducha męskiej dzielności, karność i
łączność”, czyli współdziałania w małych zespołach sportowych przy
współodpowiedzialności za ich sukces.
Od 1897
r. można mówić o rozwoju kolarstwa w Brzesku. Utworzona wówczas na
bazie pracowników Browaru Okocim i T. G. „ Sokół” drużyna cyklistów (Józef
Mączka, Jan Mołoń,
Józef Winkler, Jerzy Ciompa, ( Jan?)
Janik,
Chrapusta i
Hilscher) początkowo zajmowała się
turystyka rowerową. Lecz już od 1902 r. kolarze brzescy z powodzeniem
uczestniczyli w galicyjskich zawodach kolarskich, odnosząc znaczące
sukcesy (Jan
Skrobotowicz). Przed wybuchem I wojny
światowej Brzesko było jednym z najważniejszych ośrodków kolarskich na
terenie Galicji. Duże sukcesy sportowe osiągnęli w tej dyscyplinie m.
in. Julian i
Stefan Sukiennikowie, Tadeusz
Waniek
i Żukotyński
, a po I wojnie światowej Karol
i
Tadeusz Bernaccy,
Szczęśny
Chrapczyński , Tadeusz Gruca,
czy
Henryk
Okoński. Sport kolarski odrodził się
po II wojnie światowej , chociaż nie patronował mu już „ Sokół” . W
organizowanych , amatorskich wyścigach kolarskich na trasie
Brzesko – Tarnów i z powrotem oraz Brzesko- Bochnia – Wiśnicz
Nowy- Uszew – Brzesko, czy Kraków – Brzesko, nie małe sukcesy odnosił Franciszek
Stolarczyk.
Z upływem czasu kolarstwo stało się domeną Okocimskiego Klubu
Sportowego.
Od 1910 r. dużo miejsca w
działalności „ Sokoła” brzeskiego zajmowały sporty obronne. Dzięki tej
organizacji młodzież brzeska i z okolicy poznała musztrę żołnierską i
musztrę pododdziałów piechoty, musztrę bojową, umiejętność
strzelania z broni palnej, zasady walki wręcz , a nawet elementy walk
wschodnich. Lecz kiedy wybuchła I wojna światowa, T.G. „ Sokół”
zawiesiło swoją działalność bo jego członkowie młodzi i w średnim wieku
albo zostali zmobilizowani do armii austriacko – wegierskiej, albo
poszli na ochotnika do Legionów, a od października 1918 r. do
formowanych oddziałów wojska polskiego. Zajęcia sportowe , strzelanie z
broni palnej i gimnastyka pozostały w murach szkolnych .
Równocześnie od jesieni 1914 r. aż do 1917 r.
w budynku „ Sokoła” stacjonowały na przemian wojska
austriacko- węgierskie i rosyjskie, a później formacje polskie.
Dopiero 12 lutego 1919 r. kiedy
przechyliła się szala zwycięstwa w wojnie ukraińsko (Zachodnio –
Ukraińska Republika Ludowa) - polskiej , na stronę polską, TG „ Sokół”
w Brzesku wznowiło swoja działalność sportową i gimnastyczną. W
składzie Zarządu Gniazda ważna rola przypadła wówczas
Janowi
Władysławowi Brzeskiemu , ks. Janowi Czujowi
– po zakończeniu walk o granice
państwa był on posłem przez szereg kadencji z ramienia Stronnictwa
Katolicko – Ludowego,
Tadeuszowi Wańkowi,
Kazimierzowi Missonie – dyrektorowi
Gimnazjum i nauczycielowi wychowania fizycznego i
ks. Pawłowi Wieczorkowi.
Pracowali oni nad nowym statutem „ Sokoła ” brzeskiego, odnawiali i
remontowali jego siedzibę i salę gimnastyczną, apelowali o ofiarność
społeczną na rzecz Skarbu Narodowego i o ochotnicze wstępowanie do
wojska polskiego w okresie walk o granice państwa.
Sport i kultura fizyczna zaczęły się
odradzać dopiero po zakończeniu walk o granice państwa i po zawarciu
pokoju ryskiego. Wtedy została zorganizowana silna, amatorska drużyna
piłkarska „ Sokoła” brzeskiego. Zespół ten posiadał barwy czarno –
granatowe. Przynajmniej tak twierdził
Józef Wojciechowski
-
wybitny działacz Okocimskiego Klubu Narciarskiego i Okocimskiego Klubu
Sportowego . W drużynie tej występowali m. in. : Jerzy
Kunze, Wacław
Fogelslang, Jan i Józef Guzikowie, Antoni i Ludwik Ogielowie oraz
Tadeusz
Waniek.
Po pierwszej wojnie światowej
utworzono w Brzesku również inne drużyny piłkarskie i sportowe.
Poprzedniczką OKN i Okocimskiego Klubu Sportowego była Sparta Brzesko.
Zrzeszała ona na zasadach koleżeńskich młodych amatorów gry w piłkę
nożną. Byli nimi najczęściej gimnazjaliści , młodzież ze środowisk
inteligenckich i młodzież rzemieślnicza, która nim zaczęła grać w piłkę
rozgrywała mecze przy pomocy szmacianki. Sparta sama organizowała
mecze, za własne pieniądze zakupiono sprzęt, stroje piłkarskie i piłkę,
którą bardzo szanowano. Zdarzało się przecież nawet Okocimskiemu
Klubowi Narciarskiemu, że podczas meczu piłka pękła, a wówczas
najczęściej nie było czym dokończyć takiego spotkania , bo drużyny nie
dysponowały druga, zapasową piłką. W początkowym okresie zawodnicy nie
posiadali również jednolitych strojów sportowych. Towarzyskie spotkania
piłkarskie rozgrywano z amatorskimi drużynami z Bochni, Wojnicza i z
innych miejscowości. Na odleglejsze wyjazdy brakowało pieniędzy, a
rower czy podwoda konna często były jedynym środkiem lokomocji tych
piłkarzy.
W
tym samym czasie ks. Paweł Wieczorek
zorganizował na bazie Towarzystwa Młodzieży Mieszczańskiej Klub
Sportowy Jutrzenka Brzesko.
Ogromna rola w rozszerzeniu kultury
fizycznej w mieście nad Uszwicą przypadła brzeskiemu Gimnazjum, które
się mieściło przy ul. Bocheńskiej
(dziś ul. T. Kościuszki
– stary szpital) . Młodzież tej szkoły na lekcjach gimnastyki i sportu,
które prowadził
Kazimierz Missona,
poznawała podstawowe ćwiczenia gimnastyczne i zasady gier zespołowych,
od piłki nożnej poczynając , a na siatkówce czy hokeju kończąc.
Słuchacze Gimnazjum brali udział w rozgrywkach sportowych,
międzyszkolnych i powiatowych zawodach lekkoatletycznych
startując zarówno w Brzesku jak i w sąsiednich miastach m.
in. w Bochni, czy Tarnowie. Na wiosnę, w lecie i jesienią ,podczas dni
pogodnych, lekcje wychowania
fizycznego i zawody sportowe odbywały się na boisku szkolnym,
przyległym do budynku Gimnazjum, albo na boisku „ Sokoła”, które
obejmowało plac przy dzisiejszej ulicy Kościuszki, od zachodu
graniczący z działką na której znajduje się budynek „ Sokoła”
(dziś Kino „Bałtyk”). W zimie korzystano z hali gimnastycznej „ Sokoła”
(dziś widownia Kina Bałtyk).
Wiemy,
że Gimnazjum dobrze było
wyposażone w sprzęt sportowy. Posiadło ono skrzynię, konia, drążek i
piłki. W piłkę nożną kopano na tych samych obiektach, na
Zielonce lub na targowicy. Bo w Brzesku do
1929 r. nie było pełno wymiarowego
stadionu sportowego.
W staraniach o boisko sportowe ważną
rolę odegrał
Powiatowy Komitet Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. W
miejscowościach małych, takich jak Brzesko, w których nie było
garnizonów Wojska Polskiego, w 1925 r. zorganizowano Powiatowe Komitety
Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. 25 września 1925 r.
utworzono Powiatowy Komitet WF i PW w Brzesku, któremu podporządkowano
sprawy wychowania fizycznego, sportu i przysposobienia wojskowego w
całym powiecie, a młodzież gimnazjalną włączono do Hufca
Gimnazjalnego, zapewniając jej przez to również odpowiednie szkolenie
wojskowe z możliwościami szybszego awansu podoficerskiego i
oficerskiego i skrócenie służby wojskowej po ukończeniu szkoły
średniej.
Do
brzeskiego KP WF i PW zostali
wybrani:
Adolf Hanik
– ówczesny Starosta w Brzesku (Przewodniczący) , Kazimierz
Missona
(Dyrektor Gimnazjum
- Wice przewodniczący), Kazimierz
Durdewicz – kierownik szkoły
powszechnej męskiej w Brzesku (sekretarz),
Aleksander
Jasiewicz – wizytator i referent
Starostwa, oraz
Władysław
Brylinski z Okocimia
(działacz
TSL), Wiktor
Bentkowski (ze Słotwiny ) działacz „
Sokoła”, Adam
Peters z Brzeska (lekarz), Jan
Władysław Brzeski
(Komisarz
Rządowy m. Brzeska i członek władz „ Sokoła” ), Władysław Cyga (Prezes
TG „ Sokół” w Brzesku), Jakub
Witek
– działacz PSL „ Piast” i członek „Sokoła”, i
kpt. Żurek z
16 pułku piechoty (dalej pp)
z Tarnowa. Równocześnie Adolf
Hanik został delegatem do Wojewódzkiej
Rady Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, którą kierował
gen. bryg. Andrzej Galica. Najniższym ogniwem Urzędu WF i PW były
Gminne lub Miejskie Komitety WF i PW.
Powiatowym i Gminnym Komitetom WF i
PW podporządkowano wszystkie sprawy związane z rozwojem kultury
fizycznej i sportu oraz sprawy przysposobienia wojskowego.
Brzeski
PK WF i
PW przystąpił do energicznej działalności organizacyjnej,
propagandowej , sportowej i z zakresu przysposobienia wojskowego . On
nadzorował realizację programów wychowania fizycznego i przysposobienia
wojskowego w szkołach. W tym zakresie współpracował on z administracją
państwową i szkolną, z miejscowymi i gminnymi Komitetami WF i PW, z 16
pp w Tarnowie oraz z PK WF i PW z Bochni i Tarnowa.
Działalność PK i Gminnych Komitetów
w powiecie nad Uszwica opierała się na pracy nauczycieli wychowania
fizycznego i sportu. Oni zajmowali się propagowaniem kultury fizycznej
i sportu w społeczeństwie miasta Brzeska i w innych ośrodkach miejskich
powiatu (Czchów, Wojnicz, Radłów, Zakliczyn) oraz w gminach wiejskich.
Powiat brzeski dysponował dobrą kadrą nauczycieli wychowania fizycznego
i sportu. W tamtych latach w Gimnazjum prym wodził
Kazimierz Missona, a jego zaangażowanie w rozwój kultury fizycznej
promieniowało na cały powiat.
Na
terenie powiatu, w wielu
szkołach wychowania fizycznego i sportu uczyli nauczyciele specjalności
z zakresu gimnastyki i sportu, a przy tym najczęściej podoficerowie i
oficerowie Wojska Polskiego. Oni również weszli w skład Miejskich lub
Gminnych Komitetów WF i PW. W Nowej Wsi do GK WF i PW wszedł Jan
Wszołek -
dyrektor szkoły i oficer rezerwy, w Wojnicza
Stanisław Rogóż i Stefan Zaleski –
nauczyciele i oficerowie rezerwy, w Woli Przemykowskiej Stanisław
Róg
– kierownik szkoły, w Zaborowie Grzegorz
Gluza
– kierownik szkoły, w Złotej -Ludwik
Giecz
– kierownik szkoły i oficer rezerwy, w Piaskach Druzkowie,
Klemens
Gębka
–
kierownik szkoły, w Przyborowie Jan
Zygmunt Stoszko
– kierownik szkoły i oficer rezerwy, w Przybysławicach -Jan
Materna
– kierownik szkoły , w Rajsku Henryk
Wojnicki
– kierownik szkoły, w Rudych Rysiach
Kazimierz Palusiński – kierownik
szkoły, w Tymowej
Józef Mika –
kierownik szkoły i oficer rezerwy, w Uszwi Kazimierz
Kosiński – kierownik szkoły i oficer
rezerwy, w Bielczy Józef
Marczyk – kierownik
szkoły i oficer
rezerwy, w Brzesku –
Stefan
Płachta – nauczyciel, w
Grabnie Tadeusz
Rodziński
- kierownik szkoły, w Jastwi
Jerzy
Hojnowski – kierownik
szkoły i
oficer rezerwy, w Milówce
Kornel
Staszko
– kierownik szkoły, w Biesniku Bronisław
Preidl – kierownik szkoły, w
Biesiadkach Władysław
Zaprzał –kierownik szkoły, w
Gosprzydowej Tadeusz
Kier– kierownik szkoły i jeszcze paru
innych nauczycieli.
To dzięki nim młodzież wiejska i
miejska zapoznawała się z podstawowymi zasadami kultury fizycznej i z
jej wpływem na rozwój młodego człowieka. Oni organizowali pierwsze
środowiskowe zawody sportowe na wsi, w małych miasteczkach powiatu i w
Brzesku ( zawody powiatowe i środowiskowe ). Uczyli gimnastyki i gier
zespołowych, podstawowych zasad musztry sportowej i wojskowej oraz
terenoznawstwa i innych gier. To dzięki naciskom PK WF i PW oraz
środowisk sportowych miejscowych, „ Rada gminna Czchowa ( jako pierwsza
w powiecie) uchwaliła oddać plac na boisko dla oddziałów
ćwiczących ”. Dzięki temu młodzież i dzieci z Czchowa , na podstawie
uchwały Rady Gminnej, już w 1927 r. otrzymały stosowny plac
zabaw i gier przeznaczony na stadion sportowy , a GK WF i PW stosowne
miejsce dla oddziałów ćwiczących PW. W Bielczy i Borzecinie
zorganizowano wówczas zawody strzeleckie (17 i 20 maj 1927 r.).
W Wojniczu MK WF i PW już jesienią 1925 r. pozyskał z
demobilizacji 20 włoskich karabinów, które zamierzano przechowywać
w magazynie broni przeznaczonym dla ćwiczących oddziałów PW.
Broń tą przechowywano jednak na posterunku policji, ponieważ Starosta
brzeski nie wyraził zgody na jej przechowywanie w magazynie PW,
motywując swoja decyzje niskim stanem osobowym policji w Brzesku i na
Posterunku w Wojniczu. Równocześnie PK WF i PW również
otrzymał dla młodzieży brzeskiej 28 karabinów, dzięki którym można było
rozwijać sporty obronne, a przede wszystkim strzelanie z broni długiej.
Jednym z najważniejszych zadań jakie
stanęły przed Powiatowym i Miejskim Komitetem WF i PW w Brzesku, była
budowa stadionu sportowego. Gimnazjum w Brzesku , podobnie jak inne
szkoły, posiadało plac ćwiczeń usytuowany na zapleczu szkoły
( przy dzisiejszej ul. Ogrodowej) , albo korzystało z boiska sportowego
TG „ Sokół” . Na tym boisku i na innych placach dostępnych dla
młodzieży szkolnej, można było biegać na krótkich dystansach oraz
trenować inne (techniczne) dyscypliny lekkoatletyczne, grać w gry
zespołowe takie jak np. dwa ognie, siatkówka, piłka ręczna, czy
koszykówka, ale nie nadawały się one do gry w piłkę nożną, treningi
średnio i długodystansowców, czy na ćwiczenia z zakresu musztry
pododdziałów PW.
Już 8 października 1925 r. PK WF i
PW odbył posiedzenie, na którym postanowiono rozpocząć budowę stadionu
sportowego w Brzesku. Prowadzona wówczas dyskusja wykazała, że miasto
nie posiada odpowiedniego terenu na którym można by wybudować taki
obiekt sportowy. W 1926 r. ponownie poruszono sprawę budowy stadionu ,
rozpoczynając zarazem rozmowy z
Janem Antonim Gotzem – Okocimskim, na
temat możliwości odkupienia od niego parceli, nadającej się na stadion
sportowy. Jak wynika ze „ sprawozdania Starostwa Powiatowego w sprawie
współdziałania władz administracyjnych w akcji wychowania
fizycznego, PK WF i PW postanowił nabyć , „ od Jana Gotza-
Okocimskiego ... pole na ten cel ...” .Wymieniony właściciel, a zarazem
członek PK WF i PW zgodził się przekazać na ten cel 5 morgów
gruntu (położonego w pobliżu stacji kolejowej na
Słotwinie), na plac ćwiczeń dla PK WF i
PW. Tymczasowy TZP uchwalił „ na zakupno ... (tego
placu)
” wyasygnować
odpowiednia sumę pieniędzy. Ocenę
przydatności tego terenu na boisko sportowo przekazano kpt. Żurkowi z
16 pułku piechoty z Tarnowa.
Tak jego opinia, jak i jego następcy
były jednak negatywna . Bo wojsko domagało się placu o wymiarach 220 m.
na 120, a Gotz proponował parcelę o wymiarach 220 m długości ,
ale od 160 do 108 m. szerokości. Dlatego sprawy nie
sfinalizowano w 1925 i 1926 r. W 1927 r.
Adolf Hanik - Starosta Powiatowy i Prezes PK WF i PW osobiści
nalegał na Gotza, aby ten odsprzedał odpowiednią parcelę na
stadion sportowy . 29 października 1927 r. Starosta napisał,
że „ Powiatowy Komitet WF i PW nabywa od
Jana
Gotza –
Okocimskiego pole na ten cel ”.
Właściciel Browaru Okocim zgodził się przekazać 5 morgów Lasu
Słotwińskiego, w pobliżu Stacji Kolejowej na Słotwinie, na plac ćwiczeń
. Kpt. Długosiewicz , „ jako oficer instrukcyjny dla tutejszego powiatu
uzna wskazane przez właściciela miejsce”, co pozwoliłoby zamknąć sprawę
budowy stadionu sportowego w Brzesku – Słotwinie. Równocześnie
Tymczasowy Zarząd Powiatu brzeskiego uchwalił wyasygnować
odpowiednią sumę na zakupienie tej parceli.
W 1927 r. transakcji tej nie
sfinalizowano, ponieważ jak wynika ze sprawozdania Starosty,
„brak odpowiedniego placu na ćwiczenia dla oddziałów WF i PW dał się
dotkliwie odczuć”. W 1926 r. Święto Młodzieży i zawody sportowe w
Brzesku się nie odbyły nie tylko z powodu zimna, ale brakowało również
odpowiedniego obiektu sportowego ,na którym młodzież mogłaby
zademonstrować swoje umiejętności sportowe i wojskowe.
Dopiero
w 1928 r. powrócono do sprawy zbudowania stadionu w mieście nad
Uszwicą. Na wniosek Jana
Władysława Brzeskiego
„
uchwalono wstawić do budżetu, na kupno ... i budowę stadionu dla
wychowania fizycznego młodzieży ... 20 000 zł.”. W
rzeczywistości władze miasta przekazały na ten cel 10 000 zł., a władze
powiatowe zarezerwowały 20 000 zł..Zaś
Starosta Powiatu zwrócił się z prośbo do wszystkich gmin, aby
zabezpieczyły w budżecie jakieś kwoty na urządzenie stadionu
w Brzesku. Apel ten przyniósł 4275 zł. Jednak
reprezentant wojska sprzeciwiał się zlokalizowaniu stadionu sportowego
na Słotwinie, uznając że wschodni bok parceli ma za
małą szerokość. Jan Gotz kierujący wówczas Tymczasowym Zarządem Powiatu
„przypomniał 4 czerwca 1928 r., że zdecydował się „wydzierżawić 5
morgów gruntu na plac ćwiczeń, w lesie obok stacji kolejowej w
Słotwinie, gdy jednak wojskowość domaga się placu w takiej figurze (
kształcie), w jakiej ze względu na gospodarkę lasową odstąpić nie mógł
– oświadczył gotowość odstąpienia 5 morgów gruntu bezpłatnie na
terytorium gminy Jadowniki, w pobliżu linii kolejowej ,przy drodze
szczepanowskiej”. Również ta druga propozycja Gotza została przez
reprezentanta wojska odrzucona. Głównymi powodami negatywnego stosunku
do w/w propozycji była zbyt duża odległość tych działek od miasta i
mała odległość od stacji kolejowej.
Władze
powiatowe jednak nie mogły wówczas znaleźć innej parceli
nadającej się na stadion sportowy. Dlatego ostatecznie przyjęto darmo
ofiarowaną, przez Jana
Gotza – Okocimskiego, parcelę na
Słotwinie w pobliżu stacji kolejowej. Jeszcze w tym roku dokonano
pomiaru boiska, ale prace nad stadionem utknęły na parę lat. W każdym
razie władze powiatowe już więcej tego tematu nie poruszały , co nie
oznacza że nie wspierały finansowo działalności PK WF i PW. Największe
wsparcie finansowe KP WF i PW uzyskiwał od Komunalnej Kasy Oszczędności
, którą kierował Stanisław
Czyż. W 1929 r. było to 1000 zł., a w
1930 r. 500 zł.. Za pieniądze te organizowano zawody sportowe,
fundowano nagrody i dyplomy, a czasem sprzęt i wyposażenie sportowe.
W 1932 r. PK WF i PW nie znalazł
żadnych pieniędzy na urządzenie i budowę stadionu. Stadion wówczas nie
był gotowy , bo w „ Wykazie stałych urządzeń i świetlic znajdujących
się na terenie powiatów ” stadionu nie wymieniono. Dopiero w
„Sprawozdaniu z rocznej działalności za rok budżetowy 1932/1933 „
znajdujemy informację, że „Komitet (PK WF
i PW) chciał przystąpić do budowy strzelnicy i stadionu
sportowego na Słotwinie, na gruntach ofiarowanych przez ... Antoniego Gotza...(jednak
z braku potrzebnych funduszy oraz wymogu władz wojskowych, prac nie
rozpoczęto)... Potrzebne
roboty zostaną wykonane w następnym roku” . Mimo tego, plac ten żył
swoim rytmem sportowym, bo innych możliwości w Brzesku nie było.
Obok
budowy stadionu sportowego w Brzesku, PK WF i PW szczególną uwagę
poświęcił sprawie rozpropagowania zasad wychowania fizycznego i
przysposobienia wojskowego wśród młodzieży powiatu. Zadania te
realizowały Gminne Komitety WF i PW i PK, dlatego sprawa ich tworzenia
na terenie całego powiatu zaliczała się do najważniejszych. 15 kwietnia
1926 r. „wezwano wszystkie gminy do zorganizowania miejscowych
komitetów WF i PW. Do końca tego roku udało się utworzyć GK
WF i PW w Bielczy, Biskupicach Melsztynskich, Charzewicach,
Czchowie, Faliszowicach, Iwkowej, Jurkowie, Radłowie,
Rudych Rysiach, Strzelcach Wielkich,
Tymowej, Wojniczu, Wokowicach,
Zawadzie Lanckorońskiej i Zaborowie. W pozostałych gminach wychowanie
fizyczne i przysposobienie wojskowe nie znalazło większej liczby
orędowników. Z upływem czasu jednak i w tych gminach również utworzono
Komitety WF i PW .
PK WF i PW, aby przełamać
negatywny stosunek społeczeństwa dorosłego do sportu i sportów
obronnych ,postanowił zainteresować problematyką sportową i
przysposobieniem wojskowym organizacje młodzieżowe działające na
terenie powiatu. W 1927 r. GK WF i PW utworzyły Sekcje WF i PW w
organizacjach młodzieżowych w Biadolinach Szlacheckich, Borzęcinie,
Brzesku, Dębnie, Dołędze, Dołach, Jasieniu, Kwikowie, Łętowicach Łysej
Góry, Przyborowie, Sufczynie i Wieckowicach. Były to koła:
Związku Młodzieży Wiejskiej, Związku Młodzieży Ludowej, Małopolskiego
Związku Młodzieży Wiejskiej, Związku Młodzieży Polskiej, Związku
Harcerstwa Polskiego i TG „ Sokół”. Z tym, ze w tej ostatniej
organizacji więcej miejsca poświęcano gimnastyce, lekkoatletyce i grom
zespołowym, odchodząc od przysposobienia wojskowego.
To dzięki PK WF i PW, organizacjom
młodzieżowym i nauczycielom wychowania fizycznego i sportu, młodzież
wiejska i z małych miasteczek powiatu mogła się zapoznać z podstawowymi
arkanami kultury fizycznej, pograć w piłkę , poznać zasady musztry
sportowej i wojskowej. Instytucje gminne WF i PW i organizacje
młodzieżowe były organizatorami pierwszych zawodów sportowych, tak w
wioskach nad Uszwicą, jak i w osadach miejskich. Częstokroć
zawody takie, tak w stolicy powiatu jak i w poszczególnych osadach,
były organizowane wręcz w
siermiężnych warunkach. Przecież, jak już zaznaczyłem, do 1928
r. na tym terenie nie było ani jednego stadionu sportowego i większego
placu na którym moznaby przeprowadzic zawody sportowe. Nie działał
żaden zarejestrowany klub sportowy z wyjątkiem TG „ Sokół” i efemerydy
KS Brzesko, które prowadziły kilka amatorskich sekcji
sportowych, jak sekcja kolarska, gimnastyczna i piłki nożnej. Z nich
pierwsze dwie wykazywały
większa żywotność .
Od
wytyczenia stadionu sportowego na Słotwinie można mówić o poważnych
zmianach w życiu sportowym Brzeska i powiatu. Zbiegły się one ze zmianą
składu PK WF i PW. Jego przewodniczącym został
Zygmunt Dollinger, a 16
pp reprezentował
kpt. Znamirowski.
Obok nich w skład PK
wchodzili:
ks. prof.
Jan Czuj, Władysław Cyga, Antoni Gotz – Okocimski, Tadeusz Łysakowski
(z
Gnojnik ),
Jan
Padło, Stanisław Czyż,
( szef Sekcji Administracyjnej ), Stefan
Jasiewicz, Józef Kijak, Józef Padło, Stanisław Szeligiewicz
- Kierownik Sekcji Propagandy i Pracy,
Józef
Gołąbek, Alojzy Młyniec, Stanisław Nowak, Ignacy Patolski, Wilhelm
Zaufal (Kierownik Sekcji PW i WF), Wojciech
Kapustka
- w czasie okupacji organizator ZWZ
i AK,
Józefa Piszczkówna i Antoni Śpiewak
z Wojnicza. Skład ten nie utrzymał się długo, bo już w 1932 r.
PK WF i PW kierował
Włodzimierz
Baranowski, a reprezentantem 16 pp
został kpt.
Stanisław Ryczek.
Obok nich w PK
pracowali: ks.
prof. Jan Czuj, Antoni Gotz- Okocimski , Jan Padło ,
Stanisław Czyż, Jan Dudek, Wojciech Kapustka
(por. rezerwy), Stefan
Jasiewicz, Stanisław Szeligiewicz, Józef Gołąbek, Maciej Czuła,
Stanisław Nowak, Ignacy Patolski, Wilhelm Zaufal, Józefa
Piszczek i Antoni Spiewak.
Jeżeliby zainteresowania sportem i kulturą fizyczna oceniać po
ilości i jakości sprzętu i wyposażenia sportowego jakim dysponowały PK
i GK WF i PW, to w posiadaniu tych instytucji (także w PK w
Brzesku) znajdowały się : 2 stopery, 8 oszczepów, 1 kula 5 kg
i 1 7 kg, 2 dyski, 10 granatów, dwa stojaki do skoków w z wyż
i o tyczce i tyczki, 4 piłki puste, 2 piłki do koszykówki, 10
piłek palantowych, 3 palestry, 2 stojaki z koszem, 30 odznak (dla
zawodników rywalizujących zespołów). Ten zestaw piłek i sprzętu
sportowego dowodzi, że młodzież i sportowcy z nad Uszwicy trenowali
biegi krótko i średniodystansowe, rzucali oszczepem, kulą , dyskiem i
granatem (rzut granatem nie zaliczał się do dyscyplin olimpijskich).
Trenowali skok w dal, w zwyż i o tyczce, grali w kosza, palanta,
siatkówkę i piłkę nożną. Z innych źródeł wiemy, że interesowali się
również tenisem, zjazdem narciarskim, kolarstwem i biegami
przełajowymi.
Już
na początku lat trzydziestych zainteresowanie sportem młodzieży,
szczególnie gimnazjalnej i szkół zawodowych, musiało być bardzo duże.
Również młodziez wiejska garnęła się licznie do sekcji WF i
PW. Bo w czerwcu 1930 r. w Świecie WF i PW brało udział ok.
600 osób, a wśród nich było 225 zawodników startujących w różnych
konkurencjach, którym rozdano 70 dyplomów, nie licząc nagród rzeczowych
.
Trzy
lata później ( w 1933 r. )
normy na Państwową Odznakę Sportową wypełnili m.in. : Jan
Głąb, Artur Blum, Jan
Kamiński, Władysław Kołek,Stanisław Kwiecień, Jan Korman
- (
później nauczyciel i wybitny sportowiec i działacz OKN i OKS ), Jan
Majka –
działacz OKN, Zbigniew
Nowosielski, Jan Ogiela – prof.
Gimnazjum w Brzesku, Kazimierz
Okunicki, Zygmunt Patolski, Wilhelm Rybicki, Tadeusz
Stefaniak, Zygmunt Szafrański, Stanisław Tobiasz, Stanisław Grzybek,
Waldemar Jawe, Marian Kułak, Tadeusz Kubala, Roman Łoza
– później prof. medycyny i działacz OKN,
Błażej
Palej
– prof. geografii w Gimnazjum Brzeskim i animator życia
sportowego,
Ernest Tomczyk, Jakub Topolski, Marceli Wyczesany-
działacz OKN i OKS, Jan
Żak, Emil Dadej, Stefan Dobrzański, Jakub Gurgul, Bronisław i Czesław
Jareccy, Kazimierz Grzybek, Szymon Krzyszkowski, Apolinary
Łącki, Stefan Michno - plutonowy
AK,
Stanisław
Obal, Mieczysław Orbitowski, Stefan Osuchowski, Franciszek Pałucki,
Władysław Solak, Tomasz Sroka –
działacz TG „Sokół” w Brzesku, dr
Marian Stańkowski – działacz OKN, Józef
Wojciechowski
– działacz OKN i OKS, Tadeusz
Wolny, Zygmunt Zając , Antoni Zydroń, Wincenty Zydroń –
później wiceminister,
Tadeusz
Zwierz, Roman Bereziuk, Czesław i Stefan Goos
– oficerowie AK, Władysław
Gawlik, Stanisław Kolasiński, Adam Masterski, Jan Mleczko
– działacz OKS, Andrzej
Ożarski, Jan i Roman Sediwy
– zawodnicy i działacze OKN i OKS, Edward
Szafrański, Zbigniew Włazłowski, Zbigniew Kozaczkiewicz, Piotr Żurek.
Jednak po upływie kilku lat od
zamachu majowego (1926 r.) organizacje młodzieżowe, z wyjątkiem Związku
Harcerstwa Polskiego, rezygnowały ze współpracy z PK WF i PW. Związek
Katolickich Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej, prawie żadnej działalności
sportowej nie prowadził, pozostając pod wpływami Chrześcijańskiej i
Narodowej Demokracji. To
samo można powiedzieć o Związku Młodzieży Wiejskiej „ Spółdzielnia
Oświatowa”. Żywsze zainteresowania sportem i problematyką obronna
wykazywała OM Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych, ale negatywnie
była ona nastawiona do Komitetów PW i WF.
Inicjatywa utworzenia Okocimskiego
Klubu Narciarskiego, jest również związana z działalnością PK WF i
PW. W „Sprawozdaniu z rocznej działalności za rok budżetowy
1931/1932”, znajdujemy informację że „ narciarstwo rozwija się coraz
lepiej i jest uprawiane prawie we wszystkich miasteczkach zachodniej
części województwa krakowskiego... w okolicach podgórskich. Tej
charakterystyce odpowiada topograficzne położenie Brzeska. Jeżeli do
tego dodamy wiadomość z 22 czerwca 1933 r. mówiącą, że PK
zakupił 27 par nart, to jasnym się stanie, że utworzenie Okocimskiego
Klubu Narciarskiego jest powiązane z tym faktem. W każdym razie
członkowie tego klubu nie zajmowali się nie tylko narciarstwem, ale i
wielu innymi dziedzinami sportu, które propagował PK WF i PW. Wśród
nich na pierwszym miejscu były dyscypliny lekkoatletyczne:
biegi, rzuty oszczepem, dyskiem, granatem, strzelectwo i gry zespołowe.
W tym ostatnim wypadku , aby uzyskać POS , jak wyjaśnia „ Monitor
Polski” należało czynnie uprawiać gry sportowe takie jak piłka nożna,
hokej, tenis, czy inne i to na poziomie Klasy A, B lub C. A regulamin
odznaki sportowej dokładnie określał minima we wszystkich dziedzinach
sportów i nakładał obowiązek czynnego ich uprawiania.
W tym samym roku pierwsze panie z
Brzeska, w większości należące do TG „Sokół” również wypełniły minima
na POS. Wykaz imienny wymienia wśród nich
Marię
Fąfara, Zofię Gawłowicz, Annę Grzybek, Stanisławę Juchno, Marię
Kurowską ,Janinę i Kazimierę Kubala, Lilię Kmakownę, Zofia
Kotra, Melanię Łącka, Genowefęe Mleczko, Zofię Mikulska, Jadwigę
Łoboda, Franciszkę Osuchowską, Bozenę Peszkowska, Janinę Pietrusińską,
Antoninę Przestacznik, Julię Preiss, Zofię Reczek, Marię Stolarczyk,
Zofię Świerczek, Kazimierę Weiubrener, Melanię Zachara, Jadwigę Chrzan,
Joannę Maderską, Michalinę Godzik, Aleksandrę i Michalinę Guzik, Janinę
Kulpa i Marię Fogelslang. Najstarsza z
nich miała 23 lata , a najmłodsze po 17 lat.
Przeglądając
dokumenty i pamiątki klubowe OKN i OKS wypada podkreślić, że wymieniają
one wśród inicjatorów utworzenia OKN
Jana Hellera, dr
Zygmunta Stankowskiego, Kazimierza Szybalskiego, Mariana Kurdziela,
Jana Biernata, Jana Polańskiego, a może i Jana
Antoniego Gotza –
Okocimskiego – członka PK WF i PW i
jeszcze paru innych osób związanych z Browarem Okocim, ale nie jest to
lista pełna. Bo inicjatorów utworzenia klubu należy poszukiwać wśród
zdobywców POS.
W
każdym razie zebranie organizacyjne OKN odbyło się w 1933 r. w
Pawilonie Okocim. Antoni
Jan Gotz – Okocimski , jak wynika z
jego zaangażowania w sprawę zbudowania stadionu w Brzesku,
musiał być poważnym animatorem życia sportowego w Brzesku i Okocimiu.
Świadczy o tym również jego stała przynależność do PK WF i PW i
zbudowane w pobliżu pałacu korty do tenisa ziemnego, które w latach 70
–tych zostały zniszczone poprzez pokrycie ich masą asfaltową .
Jan
Antoni
Gotz był dużego formatu społecznikiem
i działaczem polityczny. W spotkaniu organizacyjnym OKN brali zapewne
udział m. in. Kazimierz
Szybalski, Jan Biernat, Zbigniew Konopka, Marian Kurdziel i
Zygmunt Stańkowski. W gronie tym jazda
na nartach i inne dyscypliny sportowe cieszyły się dużym
zainteresowaniem. Świadczą o tym zdobyte POS. Obok sportów zimowych ,
prawie wszyscy członkowie klubu jeździli na rowerach, biegali
i grali w piłkę nożną.
Dwa
lata później brzescy i
okocimscy narciarze postanowili zorganizować sekcję piłki nożnej. 4
sierpnia 1935 r. odbyło się zebranie OKN, na którym
utworzono Sekcje Piłki Nożnej . Jej kierownikiem został
Zbigniew
Konopka. A do Zarządu wybrano jeszcze Jana
Kubalę
(pierwszy kapitan drużyny), Antoniego
Schaffera (sekretarz), Edwarda
Zawartkę (gospodarz).
Równocześnie
akces do drużyny piłkarskiej zgłosili:
Edward
Baj,
Stanisław Baczyński, Jan Bernacki, Stanisław Firlet, Jakub Gdowski,
Stanisław Gurgul, Stanisław Górnisiewicz, Jan Haller, Kazimierz
Jarecki, Leopold Kaczmarski, Gustaw Kotfis, Jan Kubala , Czesław
Marecik, Józef Wojciechowski i Antoni Zydroń.
Antoniemu
Janowi Gotz
-
Okocimskiemu powierzono prezesurę honorową
Sekcji.
Dzięki pomocy finansowej Antoniego Jana
Gotz – Okocimskiego oraz za pieniądze
zebrane z dobrowolnej składki zakupiono stroje sportowe i jedną piłkę
składającą się z dętki i płaszcza sznurowanego. Wydatki na buty i
stroje sportowe były tak duże, że nie zakupiono, jak się wydaje, nawet
dętki zapasowej do piłki nożnej.
Już 25 sierpnia 1935 r. ,na
stadionie na Słotwinie, rozegrano pierwszy towarzyski mecz piłkarski z
miejscowym rywalem Makabi (Makkabi)
Brzesko. Bramki OKN bronił Stanisław
Firlet. Obronę tworzyli: Stanisław
Baczynski i Jan
Bernacki. W pomocy grali: Stanisław
Gurgul, Edward
Baj i Jan Korman. Natomiast do ataku desygnowano
Antoniego
Zydronia, Jana Hellera, Jana Kubalę , Stanisława Górnisiewicza i
Kazimierza Jareckiego. Podczas meczu
uwidoczniła się tak duża przewaga OKN, że zawodnicy żydowscy
przegrywając 0 : 3 i obawiając się sromotnej klęski opuścili boisko.
Łupem bramkowym podzielili się: Górnisiewicz,
Zydroń i Heller .
Miesiąc później rozegrano spotkanie
z WKS 16 pp z Tarnowa, którego drużyna przybyła
koleją na Słotwinę. Tym razem OKN pokonał rywali w stosunku 2
: 1. Jan
Kubala już w tym meczu nie grał; jego
miejsce zajął Józef
Wojciechowski. Później OKN pokonał w
stosunku 5 : 1 Policyjny Klub Sportowy Brzesko oraz Amatorski Klub
Sportowy z Chodenic ( dziś dzielnica Bochni ) 3: 2. Jak się
wydaje chodeniczanie przybyli na Słotwinę podwodą konną, co w tamtych
czasach nie było zjawiskiem wyjątkowym . Równocześnie w tym sezonie
piłkarskim obejmującym jesień i wiosnę przyszłego roku OKN
doznał dwóch porażek: w rewanżu przegrał z PKS Brzesko 0 : 3
i z Romanią Tarnów 0 : 4. Łącznie zdobył on 8 punktów, tracąc 4 przy
stosunku bramek 11 : 13 na swoja niekorzyść .
Można więc mówić, że jesień 1935 r.
była udanym sezonem piłkarskim dla OKN. Biorąc pod uwagę uzyskane
rezultaty, oraz propagandowe znaczenie drużyny dla Browaru Okocim,
która była z nim powiązana nie tylko składem osobowym i prezesurą
honorową, Jan
Antoni Gotz -
Okocimski
wychodząc naprzeciw potrzebom Sekcji i pragnąc ja
jeszcze bardziej związać z Browarem , przekazał dla piłkarzy OKN ,pod
budowę nowego stadionu sportowego, kilka morgów gruntu na Zielonce w
pobliżu Garbatki. Był to obszar o regularnych kształtach,
powierzchniowo większy, od tego, jaki został przekazany pod
budowę stadionu na Słotwinie.
Pole to
należało częściowo oczyścić
z krzaków, wykarczować drzewa, zebrać część ziemi ze stoku wzgórza, na
którym miało być boisko piłkarskie z bieżnią lekkoatletyczną. Całość
tej pracy wykonywano ręcznie posługując się taczkami, siekierami i
łopatami. Już jesienią 1935 r. przystąpiono do porządkowania
terenu przeznaczonego na stadion sportowy. W pracach tych , poza
członkami OKN, na zasadzie zawartej umowy, brała udział również
młodzież gimnazjalna. W zamian za to OKN zobowiązał się udostępniać
stadion dla młodzieży gimnazjalnej. Po roku ciężkiej,
społecznej pracy, stadion OKN był
gotowy i dysponował ziemna bieżnią
lekkoatletyczną wokół boiska piłkarskiego.
Całością tych prac kierował nowy
Zarząd OKN, w którym obok dotychczasowego Prezesa ( Zbigniew
Konopka
) i gospodarza ( Edward
Zawartka ) pracowali
również : Józef
Wojciechowski
( kapitan drużyny) i Jan
Heller (sekretarz).
W 1936 r. do Sekcji Piłki
Nożnej zapisali się:
Bronisław
Jarecki, Władysław Marchewczyk, Stanisław Kwiecień, Marceli Wyczesany i
Bronisław Skrzyński.
W 1935
r. w
jednym spotkaniu grał
Adam? Guzik
, a w 1936 r. debiutował prawie z takim samym rezultatem Tadeusz Maderski,
którego bardziej pociągała lekkoatletyka.
Na wiosnę 1936 r. z
zakontraktowanych spotkań nie odbyły się mecze z OMP Chodenice ( 13.
IV. ) i Makabi Bochnia. Oba spotkania zostały zweryfikowane na 3 : 0
dla OKN. Ponadto klub z Okocimia wygrał spotkania z KS Strzelec Bochnia
6 : 3, z OMP Chodenice ( 1. VI. ) 4 : 1, z Kotwicą Tarnów 8 :
0, z Romanią Tarnów 7 : 0, z AKS Wojnicz 10 : 0, a przegrał z OMP
Bochnia 2 : 4, z KS Strzelec Brzesko 2 : 3, z Puszczą Niepołomice 2 : 3
i z KS Kłaj 6 : 1. Natomiast mecz z WKS 16 pp Tarnów zakończył się
remisem 1 : 1.
6 września 1936 r. rozpoczęły się
rozgrywki o mistrzostwo Klasy C Podokręgu Tarnowskiego. W pierwszym
meczu na własnym stadionie na Zielone , OKN pokonał rezerwę KS Mościce
3 : O. Później rozegrał spotkania z Łącznością Mościce, WKS
Tarnów, ZMS Tarnów , OMP Bochnia, KS Mościce,
Gwiazdą Steirm Tarnów , WKP Metal Tarnów, Jutrzenką Tarnów,
BKS Bochnia , Wisłoką Dębica KPW Kraków i innymi zespołami , uzyskując
najpierw awans do Klasy B , a w 1938 r. awans do klasy A.
Sekcja
Piłki Nożnej
kierował wówczas Zarząd w składzie:
Inż.
Jan
Pieniążek- prezes,
dr
Zygmunt
Stankowski – drugi Prezes,
Jerzy
Stolzman – sekretarz, Marian
Kurdziel
Skarbnik oraz Maksymilian
Beller, Janina Pietrusińska i Antoni Schaffer
– członkowie kierownictwa Sekcji. Do tej Sekcji należeli wówczas m.
in.:
Jan
Bernacki, Marian Cesnyka, Franciszek Gdowski, Henryk i Tadeusz Górscy,
Stanisław Górnisiewicz, Feliks i Stanisław Gurgulowie, Jan Heller ,
Bronisław Jarecki, Henryk i Ludwik Kabardowscy, Józef Kabat, W.
Kaczmarowski, Jan Korman, Czesław Kania, Michał Kostecki, Jan Korman,
Roman Kotfis, Władysław Kosinski, Szymon Krzyszkowski, Tadeusz Kubala,
Bolesław Kwaśniewicz, Stanisław Kwiecień, Czesław i Tadeusz
Marecikowie, Bolesław Maniecki, Kazimierz Mikulski, Jan Pietrusinski,
Józef , Karol, Piotr i Stefan Płachta, Antoni Schaffer, Stefan Sacha,
Jan i Roman Sediwy, Henryk Seruga, Stanisław i Tadeusz Serwin ,
Bronisław Słupski, Sowiński Stanisław ,Stefan Syweńki, Turek Wacław ,
Zygmunt Węgrzyn , Franciszek Wilk, Józef Wojciechowski, Marceli
Wyczesany, Tadeusz Zwierz, Antoni Zydroń
i jeszcze paru innych. Nowymi członkami
klubu zostali wówczas
m. in.:
Jerzy Kupiec
, Edward Repetowski i Mieczysław Sowiński.
Nie
wszyscy
członkowie Sekcji Piłki Nożnej czynnie występowali na boisku. W 1938 w
pierwszych dwóch meczach bramki bronił:
W
.
Kaczmarowski, a od 18 kwietnia
Antoni Zydroń.
Natomiast od 3 lipca najczęściej w bramce stał Tadeusz Zwierz.
Obrona OKN składała się wówczas z: Wacława
Turka i Romana Sediwego, ale czasem
jeżeli Turek nie brał udziału w meczu zastępował go albo Jan Sediwy
Szymon Krzyszkowski, Stefan Sacha, Michał Kostecki
,
lub któryś z Serwinów.
W pomocy brylowali : Józef
Wojciechowski , Bronisław Jarecki , Stefan Syweńki, Marceli Wyczesany,
Józef Płachta lub A. Kaczmarowski,
albo któryś z
Serwinów.
Natomiast w ataku dominowali:
Kabardowski,
Heller, Gornisiewicz, Jarecki, Tadeusz Górski, Marecik, Krzyszkowski i
Kotfis, wspomagani
przez Tadeusza
Maderskiego, Oprycha, Zdzisława? Ołpińskiego, Jana Sediwego,
A. Kubalę, Feliksa Gurgula, Semczyszyna
i innych. Niektórzy z nich występowali w jednym czy dwóch meczach.
W 1938 r. OKN rozegrał następujące
spotkania towarzyskie i mistrzowskie : z OMP Bochnia i Wisłoką Dębica
zremisował 3 : 3 . Natomiast wygrał z KS Mościce 4
: 3 i 5 : 4 z Gwiazdą Sterm Tarnów 5 : 0, z WKP
Metal Tarnów 5 : 3 , z Tarnovią Tarnów 4 : 1, Jutrzenką Tarnów 4 : 1,
Policyjnym KS Bochnia 3 : 2, z KS Rezerwistami Roznów 5 : 1,
z KS Samsonem Tarnów 12 : 0 i KS Jutrzenką ( Brzesko ? ) 14 : 0.
Przegrał z kolei z WKS Tarnów 0 : 5 i 1 : 6, z KS Mościce 1 :
3 , z BKS Bochnia 2 : 4 i 2 : 3, z Unią Kraków 1 : 3, z Wisłoką Dębica
3 : 4 , Jutrzenką Tarnów 2 : 4 i Rezerwistami Rożnow 0 : 5, z Tarnovią
I b 2 : 5 ( o mistrzostwo klasy A ) , z KS Mościce 0 : 10 ( o
mistrzostwo kl. B.) , WKP Metalem Tarnów 2 : 3, z
Jutrzenką Tarnów 1 : 2, Wisłoką Dębica 1 : 5 i WKS Tarnów 2 :
4 . Te osiągnięcia sportowe pozwoliły drużynie na dalszą grę w
Klasie A.
Królem
strzelców OKN w 1938 r.
został
Tadeusz Kubala,
zdobywając 19 bramek, z czego 5 goli strzelił w meczu z Samsonem Tarnow
i 5 z Jutrzenką Brzesko ?. Drugie miejsce zajął
Tadeusz Górski
z 15 zdobytymi bramkami. A ponadto po kilka bramek strzelili m. in. :
Stanisław Górnisiewicz (
3 ) ,
Jan Heller ( 3 ), Henryk Kabardowski
( 6 ),
Józef
Wojciechowski ( 3 ) ,
S.
Krzyszkowski ( 6 ) Oprych
( 4
) i
Tadeusz
Maderski ( 4 ). Przy tym
Oprych
grał tylko w dwóch spotkaniach.
Brzesko, 2 wrzesień 2004
Na
korcie Towarzystwa "Sokół".
W środku dr Jan Brzeski, założyciel
kortu.
Zdjęcie pochodzi z Albumu Zofii Brzeskiej.
|