Jeżeli chodzi o te osoby, których IPN-owskie karty zamieszczone są powyżej, to sprawa jest delikatna. Wszyscy związani byli z NOW, organizacją podziemną Stronnictwa Narodowego. W PRL-u organizacja ta uważana była za zbrodniczą, bo oprócz walki z Niemcami aktywnie zwalczali podziemie komunistyczne (Gwardię i Armię Ludową). W 1942 r. część NOW połączyła się z AK, a część stworzyła NSZ. W 1943 r. w Lubelskiem członkowie NSZ rozstrzelali ok. 30 żołnierzy AL; znana jest też historia Brygady Świętokrzyskiej, która w 1945 r. "dogadała się" z Niemcami i wspólnie z dywizją SS Galizien (złożona z nacjonalistów ukraińskich) wycofywała się przez Rosjanami do Niemiec, a później pełniła służbę dla Amerykanów.

Po wojnie emigracyjne SN prowadziło szeroko zakrojoną akcję w Polsce eliminując wielu wojskowych z przedwojennej armii polskiej, którzy zdecydowali się na wstąpienie do armii "ludowej". Tak zginął m.in. gen. bryg. St. Grodzki, weteran wojny polsko-radzieckiej 1920 r., szef sztabu Armii "Warszawa" w 1939 r., żołnierz AK, a po wojnie dowódca dywizji w Gdańsku.  Akcja ta została rozbita przez wywiad polski (komunistyczny) przez podstawionego agenta. Wielu członków podziemia związanego z narodowcami w Polsce została ujęta i niestety zamęczona w więzieniach lub rozstrzelana. Narodowcy organizowali również napady na posterunki milicji, ale także na Bogu ducha winne osoby cywilne, którym zarzucali współpracę z nowymi władzami.

Po zmianie ustroju w Polsce wszystkie te narodowe organizacje były sukcesywnie wybielenie. Otrzymali prawa kombatanckie, czy choćby dokumenty IPN o prześladowaniu. Nie mniej jednak sama organizacja jest do dziś bardzo kontrowersyjna i budzi emocje. Wiele ludzi uważa, że ci którzy dalej działali po wojnie to zwykli bandyci.