WĘGRZYN, Jan Władysław

Urodzony 23 Listopada 1923, w Brzesku, syn Marii i Władysława Węgrzyn, żonaty (Alicja), syn i córka (Tomasz i Katarzyna), zamieszkały w Gliwicach.

Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1949; doktorat 1962, habilitacja 1964, profesor nadzwyczajny 1971, profesor zwyczajny 1978.

• Instytut Spawalnictwa, Gliwice: pracownik naukowy, członek i przewodniczący Rady Naukowej.

• Politechnika Śląska, Gliwice: Prorektor i profesor Wydziału Mechaniki -Technologii w Instytucie Metaloznawstwa i Spawalnictwa.

• PAN, członek Komitetu Metalurgii i Komitetu Budowy Maszyn.

• Rada Naukowa Instytutu Metalurgii Żelaza, członek.

• Rada Głowna Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Technologii, członek.

• Rada Naukowa do spraw Postępu Techniki przy Przewodniczącym Komisji Planowania, członek.

• Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa, członek kilku komisji naukowych.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 30-lecia i 40-lecia Polski Ludowej.

Sposób spędzania wolnego czasu:

narty, tenis;

Zainteresowania: malarstwo.

Publikacje: ponad 160 artykułów opublikowanych w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych, 6 rozpraw na temat roli tlenu, wodoru i azotu w procesach spawania, spawalności ferrytycznych stali chromowych, struktury niskowęglowych stali i łuku spawalniczego.

Podręczniki: Automatyczne spawanie i napawanie łukiem krytym (współautor) 1955, Automatyczne spawanie i napawanie pod topnikiem (współautor) 1967, Cieplne i metalurgiczne procesy spawania 1971, Fizyka i metalurgia spawania 1990.

35 patentów, m.in. Nagroda Państwowa w 1968 za wynalezienie elektrod do spawania miedzi, opracowanie licznych elektrod, drutów i topników do ręcznego i zmechanizowanego spawania stali i metali nieżelaznych.