Dawno, dawno temu nie było lekarzy

Dawno, dawno temu nie było lekarzy , nie było i lekarstw no i aptekarzy . Żył tylko gdzieś znachor albo i znachorka co parzyła zioła gdyś kaszlał jak z gorka! Jak kogoś bolenie złapało wnętrzności zaparzyć kozała ziółek parę gorści , jak se człek ochwacił nogę gdzieś na zbyrkach ; najlepsze lekarstwo na to staro spyrka ! Dobrze było przedtem zajscać staro szmatę i przyłożyć z spyrką na nogi ochwatę! Mocznik także leczy i rany szarpane ; wszystkie się zagoją -byleby zajscane! I tak leczył rany znachor i znachorka ; wcześniej zbierał zioła po lasach pagorkach ; do księżyca suszył ,zebrane przed rosą zioła co chroniły przed śmiertecki kosą ! Wdzięczność ludu wielką miał przez życie całe ; choć studiów nie kończył- nie leczył na „pałę”! Nie potrzebne były mu zdjęcia ,wyniki , nie słał swych choreńkich do żadnej kliniki; gdzie konsylia mądre ślęczą nad pacjenty a znachor powiada : Toż on wypuknięty! I trzeba olbrotem smarować bebechy do góry nogami podwiązać u strzechy; wtedy flaki wejdą na miejsce z powrotem; zajscać starą szmatę ,smarować olbrotem! Jak człek mioł kłopoty z cymsik co wstydliwe długo kozoł znachor moczyć się w igliwie!	Porę garstek wrzucić kozoł macierzonki i dziewuchom kozoł moczyć chore wionki ! I tak się leczyło ci co przeżywali; cieszyli się zdrowiem ,inni umierali; ale nikt pretensji nie miał do znachora : „tako widać była Pana Boga wola”
1	2
A teraz nastały całkiem inne czasy ; jak chcesz być doktorem to nie cztery klasy musisz ty ukończyć ale fakultety i to nie wiadomo czyś dobry –niestety! Jak chcesz mieć aptekarz przed swoim nazwiskiem musisz przestudiować chemie prawie wszystkie; ogólną , fizyczną no i stosowaną analizę leków ostatnio wydaną ; poznać musisz wszystkie roślinki lecznicze jak ich nie zaliczysz -no to jesteś niczem! I potem już jesteś magisterek świeży ; stoisz przed pacjentem i sobie nie wierzysz, że możesz nałożyć już biały fartuszek coś poradzić na ból i na zbędną tuszę ; i na to co boli w okolicy dołka , i jak pieką oczy gdy ktoś mlecze wąchał , i jak płacze dziecko kiedy kolka męczy , i jak po przepitku chłopisko gdzieś jęczy; i ziółka ,tabletki ,mieszanki, napary , inaczej dla dzieci ,inaczej dla starych,	i na sen co w nocy wcale nie przychodzi ; -na bezsenność cierpią i starzy i młodzi, i jak pryszczyk wyjdzie panience na nosku w przeddzień kiedy randkę miała mieć na mostku; jakże się przytulać będzie małolata, żeby jej małolat noska nie scharatał ? Na te wszystkie bóle i innych tysiące poradzi apteka ;wszystko w niej błyszczące, takie kolorowe no i wpada w oko ; znachor nie wytrzymał –poprzeczka wysoko! On w lnianym woreczku miał kwiaty suszone rumianku ,nagietka; lekko rozdrobnione, korzeń żywokostu ,kłącze waleriany i wszystko tym leczył i był doceniany! Nadzór nie zaglądał do jego zagródki ; jedyny konserwant: bimber i łyk wódki ; syropy sosnowe burzały aż miło , płucami zatrzęsło jak się łyk wypiło! Teraz aseptyka ,jałowość i normy ; jednak nam daleko dziś do takiej formy jaką miał ten znachor ,miała też znachorka co zbierała ziółka po lasach ,pagorkach! Anna Gaudnik Listopad 1995
3	4